Αν όντως γύρναγε πάλι να σου πει “σε αγαπώ”, τι θα έκανες;

Γράφει η Έφη Παναγοπούλου

Αν ο χρόνος έβρισκε γιατρικό και γύρναγε πάλι και άκουγες “σε αγαπώ”;
Έτσι δεν λένε ότι ο χρόνος γιατρεύει τα πάντα;
Αν όμως ο χρόνος έβρισκε το δικό του γιατρικό;
Αν σε μια στροφή εκεί που έχασε την διαδρομή, εκεί που δεν κατάφερε να μείνει μαζί σου αλλά τα παράτησε, αν σε εκείνη την στροφή άλλαζαν όλα;
Αν στις διαβάσεις δεν έμενες να κοιτάς αν θα γυρίσει την πλάτη του φεύγοντας, αν στην ευθεία σου έπιανε το χέρι και δεν πήγαινε πιο μπροστά από εσένα;
Θα έδινες αυτή την δεύτερη ευκαιρία
Αν όντως γύρναγε πάλι να σου πει “σε αγαπώ”..
Θα αφηνες πίσω ότι σε είχε πονέσει, ότι σε σημάδεψε ότι σε ματωσε για να τον γνωρίσεις για δεύτερη φορά;
Αν, αν, αν..
Πόσο δεύτερες σκέψεις που γίνονται πρώτες και στοιχειώνουν την σκέψη μας, αντί να αφήσουμε καταστάσεις να κυλήσουν.
Αντί να προσευχηθούμε για την σχέση που έφυγε, αναμοχλευουμε στο μυαλό μας τα αν..
Περιμένουμε να γιατρευτεί ο χρόνος και παρακαλάμε να μην υπήρχε η στροφή.
Να γύριζε ο χρόνος πίσω και να μη λέγαμε πράγματα που ο άλλος παρεξηγήσε.
Να μην αγαπάγαμε τόσο πολύ..
Δεν αφήνουμε τα πράγματα να κυλήσουν χωρίς πίεση από φόβο μη χάσουμε εικόνες, μη χάσουμε τους ανθρώπους που δώσαμε την ψυχή μας
και σε αυτό το αν ματώνει η δικιά μας η ψυχή!
Και το “αν” γίνεται εμμονή!
Εμμονή που σκοτώνει τα θέλω, μισεί τα μπορώ και χειροκροτεί μόνο τα γιατί!
Γιατί έφυγε ;
Γιατί έστριψε;
Γιατί αδιαφορεί;
Βάλε κατά νου ότι δεν σε αγαπάει αυτός που σε κυνηγάει, ούτε αυτός που αδιαφορεί, ούτε αυτός που σιωπει!
Σε αγαπάει αυτός που νοιάζεται!
Έφυγε για τα δικα του θελω τα δικα του αν αλλά νοιάζεται..
Τελικα τι θα γίνει αν ο χρόνος βρει γιατρικό;
Και αν γυρίσεις πάλι και μου πεις σε αγαπώ;