Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου
Το χάδι σου κι η μυρωδιά σου, ο κόσμος όλος.
Το χαμόγελο μου που σου ανηκει, λόγος για να ξημερώνει η μέρα.
Ματιές που μιλάνε και δεν υπόσχονται, δηλώνουν!
Ένα «γεια χαρά» που ήρθε χωρίς να το προγραμματίσουμε.
Ένα παγωτό φράουλα που έγινε bitter σοκολάτα και τελικά το γεύτηκαν μόνο τα ψάρια.
Ένα ραντεβού που δεν είχε κανένα στοιχείο που να θυμίζει ραντεβού!
Μια νύχτα που τελείωσε μέρες μετά.. ή και καθόλου!
Όχι, ούτε σε περίμενα, ούτε σε χρειαζόμουν στη ζωή μου.
Όμως ήρθες απρόσκλητος, έμεινες με πείσμα, επιμονή κι υπομονή και κέρδισες όλα τα στοιχήματα που ήταν κατά σου.
Γέλαγες με την καχυποψία μου.. διασκέδαζες με τις αμφιβολίες μου.
Γιατί εσυ ήξερες αυτό που εγώ έμαθα τώρα..
Η ζωή αξίζει για τα ραντεβού που δεν έδωσες.
Ο έρωτας γεννιέται εκεί που πεθαίνουν τα πλάνα, τα σχέδια και τα μεγάλα λόγια.
Η αγάπη ζει για να έχεις λόγο για το επόμενο πρωί.
Και το «μαζί» ορίζει και καθορίζει.
Γιατί εμείς, αξίζουμε το «μαζί».
Στο «μαζί» χωρίς παιχνίδια.
Στο «μαζί» χωρίς όρους κι όρια.
Στο «μαζί» που κέρδισες μια νύχτα.
Στο «μαζί» στη φωτιά..
Στο «μαζί» μιας νύχτας που το τέλος συνάντησε την αρχή, κι ιστορία άρχισε να γράφεται..
