Δεδομένη, να είναι η αγάπη σου, όχι ο άνθρωπός σου!

Γράφει ο Κοσμάς Καλεντηριάδης

Το δεδομένο στην ζωη σου δεν είναι λάθος.
Ίσα ίσα που αυτό σημαίνει ότι νιώθεις πλεον πως αυτός ο άνθρωπος θα είναι εκεί για σένα πάντα, και γι’αυτό πρέπει να του χαρίσεις τον κόσμο όλο. Μέσα όμως στο ταξίδι της ζωης, θα βρεθείς σε δύσκολα μονοπάτια που σίγουρα θα κάνουν το δεδομένο σου να πληγωθεί.
Το ίδιο ισχύει και για σένα βέβαια.
Η απόλυτη αγάπη σου όμως για εκείνο, το δεδομένο, είναι που θα σας κρατήσει μαζί.
Κατέθεσε την ψυχή της στα πόδια σου, είπε.
Ναι, καλά έκανε, γιατί κι εσύ κατεθεσες τη δική σου και όχι μόνο στα πόδια της αλλά της την έδωσες στα χέρια της για να μπορεί να την ελέγχει εκείνη για πάντα.
Ναι, κι εκείνη τη θεωρησε δεδομένη.
Ποιος είπε ότι το δεδομένο είναι πάντα κακό;
Το δεδομένο είναι θεμέλιο της πραγματικής αγάπης.
Από εκεί και πέρα ξεκινάει η απόλυτη αγάπη, σε μια διαδρομή που μόνο εύκολη δεν είναι!
Έχει και λάθη! Τετοια λάθη όμως που δεν έγιναν με σκοπό να την πληγώσεις.
Εγιναν όμως, κι εσύ με ολη σου την ψυχή σου αποδέχτηκες πως φταις και ζήτησες συγγνώμη.
Είπες με όλη την καθαρότητα της καρδιά σου αυτές τις δύο λέξεις που ξεχάσαμε σαν άνθρωποι.
Κι όμως αυτή έφυγε.
Και ξέρεις γιατί πήρε τα πάντα μαζί της;
Γιατί εσύ την έκανες να είναι τα πάντα σου.
Και ξέρεις γιατί την έκανες να είναι τα πάντα σου;
Γιατί είχε γίνει δεδομένη.
Δεδομένη λοιπόν και η απόλυτη αγάπη σου για εκείνη, δεδομενο και το “τα πάντα σου” για εκείνη.
Και τώρα που εκείνη έφυγε, τώρα που το δεδομένο σου διάλεξε τον εύκολο δρόμο της “φυγής”, εσύ πεθαίνεις κάθε μέρα λίγο λίγο.
Ξέρεις γιατί;
Γιατί ακόμη και τώρα είναι δεδομένη.
Είναι δεδομένη η αγάπη σου για εκείνη!
Ε ναι λοιπόν, σε θεωρούσα δεδομένη, γι’αυτό σε λάτρεψα.

Αγάπη μου δεδομένη, μου λείπεις!