Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου
Πόσο περίεργο πως οι άνθρωποι βρίσκονται και χάνονται ή χάνονται και βρίσκονται.
Ποιο να είναι αυτό που τους ενώνει; Κάρμα λένε. Μυστήριο πράγμα αυτό το κάρμα βρε παιδια.
Περίεργο πράγμα να γνωρίζεις ανθρώπους και μετά να τους χάνεις έτσι με ένα τόσο απλό τρόπο, σαν τα αστέρια που χάνονονται καθώς πέφτουν από τον ουρανό.
Εκείνοι που έρχονται από το πουθενά κάπως έτσι χάνονται ή εκείνοι που χάνονται κάπως έτσι έρχονται απο το πουθενά.
Εκείνοι που σου λένε κάτι στο μυαλό είναι εκείνοι που εμφανίζονται ξανά και ξανά. Εκεί, έτσι, δίχως να σε προετοιμάσουν.
Ποσο περίεργο να γνωρίζεις ανθρώπους και να μην τους βλέπεις ποτέ ξανά! Έτσι σαν μια αστραπή του ουρανού. Μια αστραπή που όπως έρχεται έτσι και χάνεται. Τόσο απλά, τόσο εύκολα.
Ποσο όμορφο να τους βρίσκεις ξανά; Ήταν λέει να βρεθείτε και να μην χαθείτε ποτέ ξανά ή να χαθείτε ξανα.
Αυτή την αστραπή αν την βρεις μην την αφήσεις να φύγει. Για κάποιο λόγο στην έφερε η ζωή. Ποιος ή τι, λίγη σημασία έχει.
Πάρτο και ζήσε το. Ας ειναι για μια ώρα, μια εβδομαδα, ένα μήνα. Ας είναι. Ας είναι για όσο.
Τις αγαπώ τις αστραπές!
Σου δίνουν δύναμη, φως, νιώθεις πως ζεις, σου βγάζουν συναισθήματα δυνατά!
Μα γι’ αυτό είναι η ζωή, για να ζεις δυνατα, παθιασμένα, στα όρια και πάλι απο την αρχή.
Να πίνεις τους χυμούς της μαζί με ότι σου φέρει. Όταν θα στο φέρει μην το πετάξεις. Για κάποιο λόγο το έφερε σε εσένα. Εκείνη ξέρει λένε. Δίκιο έχουν εκείνοι που το λένε.
Έτσι και οι άνθρωποι, αστραπές μέσα στη ζωή σου.
Εσύ πρέπει να τις πιάσεις ή να τις αφήσεις. Διαλέγεις χωρίς να ξέρεις το σωστό ή το λάθος. Δεν ζούμε όμως αγάπη μου για να κάνουμε μόνο σωστά. Ζούμε για να κάνουμε σωστά και λάθη. Να κάνουμε απο αυτά που μας μαθαίνουν τι να κάνουμε ή τι να μην κάνουμε.
Έτσι και οι άνθρωποι.
Έρχονται και φεύγουν απο τη ζωή μας και εμείς διαλέγουμε, πολλές φορές χωρίς να το ξέρουμε, ποιους θα αφήσουμε να φύγουν και ποιους θα φέρουμε πίσω.
Μακάρι να ερχόντουσαν όλοι πίσω για να μπορούσαμε να δούμε τι ήταν ή τι είναι αυτό που μας κράτησε, έφερε, έδωσε, επέστρεψε!
Οι όμορφοι άνθρωποι πάντα επιστρέφουν.
Χάνονται για λίγο και μετά πάλι έρχονται όπως εκείνη η αστραπή όλο θόρυβο, χρώματα και συναισθήματα.
Πάντα επιστρέφουν, αυτό να θυμάσαι!
Join the discussion