Γράφει η Μαρίνα Κρητικού
Η ζωή μας είναι δική μας ευθύνη και εμείς επιλέγουμε πού και πώς θα τη διαθέσουμε. Η παραπάνω φράση, είναι κάτι που πρέπει να εμπεδώσουμε σε όλες της τις εκφάνσεις και τα επίπεδα. Πολλές φορές το ξεχνάμε και αφηνόμαστε σε σχέσεις και καταστάσεις που μας φθείρουν λίγο λίγο, μέρα με τη μέρα. Ξεχνάμε ότι ο καθένας μας είναι μοναδικός και ξεχωριστός και αξίζει να αγαπηθεί όσο κανείς άλλος. Ξεχνάμε ότι έχουμε ιερό καθήκον προς τον εαυτό μας να μας φροντίζουμε σε όλα μας τα επίπεδα της ζωής μας.
Αν δεν αναλάβουμε εμείς την φροντίδα του εαυτού μας, δεν θα αναλάβει κανείς άλλος αυτή την ευθύνη. Ακόμα όμως και αν την πάρει αυτή την ευθύνη κάποιος άλλος, αξίζει να αφήσουμε την ζωή μας στα χέρια κάποιου άλλου; Είναι πολύ διαφορετικό να έχεις γύρω σου άτομα που σε φροντίζουν, σε αγαπούν και σε προσέχουν και ταυτόχρονα εσύ να έχεις την ευθύνη του εαυτού σου και τελείως διαφορετικό να τα έχεις αφήσει όλα στους άλλους χωρίς να κρατάς εσύ τα ηνία.
Όσο καλή πρόθεση και να έχουν οι γύρω σου, κανείς δεν ξέρει να σε φροντίσει καλύτερα από εσένα. Κανείς δεν μπορεί να αναγνωρίσει καλύτερα τις ανάγκες σου και συνεπώς τα όρια σου καταπατώνται εύκολα. Πώς όμως να τα καταφέρεις να αναλάβεις την ευθύνη της ζωής σου, όταν έχεις “πειστεί” από μικρή ηλικία ότι δεν είσαι άξιος να καταφέρεις τίποτα και μόνο τα σημαντικά πρόσωπα της ζωής σου μπορούν να το κάνουν για εσένα αυτό; Έχεις πιστέψει ότι πάντα θα έχεις ανάγκη από κάποιον άλλον να σου δείχνει τον σωστό δρόμο, καθώς από μόνος σου δεν τον ξέρεις και θα πάρεις λάθος δρόμο.
Τι κι αν γίνει όμως αυτό; Τι κι αν πάρεις λάθος δρόμο; Ίσως εκεί έγκειται η δυσκολία στο ότι δεν έχεις συνηθίσει να αναλαμβάνεις την ευθύνη για τα λάθη σου, καθώς δεν σου επιτρεπόταν να κάνεις ποτέ λάθη. Πάντα κάποιος ήταν από πίσω και λειτουργούσε πριν από εσένα για εσένα. Συνεπώς δεν εκτέθηκες ποτέ στη ζωή και δεν βίωσες τη φυσική συνέπεια των επιλογών σου. Ως πότε όμως θα υπάρχει από πίσω μια ασφαλής φιγούρα που θα προλαμβάνει τις συνέπειες και δεν θα σε αφήνει να πληγώνεσαι; Ως πότε την ευθύνη της ζωής σου θα την αναλαμβάνουν άλλοι, οι οποίοι θέλουν το καλό σου και σε αγαπούν;
Πολύ σημαντικό και κομβικό είναι την ευθύνη της ζωής σου και των επιλογών σου να την έχεις εσύ και να μην μετατίθεται από τους γονείς στον σύντροφο σου στην ενήλικη ζωή. Κανείς δεν ξέρει καλύτερα από εσένα τις ανάγκες, τα θέλω και τα όνειρα σου. Πάρε το τιμόνι της ζωής σου και οδήγα το. Μέσα από τα λάθη σου θα μαθαίνεις και θα γίνεσαι σοφότερος.
Join the discussion