Η ζωή μετράει, όσο κάνεις όνειρα..

Γράφει η Αγάπη Μποστανίτη

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Αποφάσισα σήμερα να πιώ καφέ με μία αόρατη ύπαρξη, περιγραφική και μοναδική για το καθένα, τη ζωή. Όχι τη Ζωή τη μαμά μου, εκείνη που από πολλούς άδικη χαρακτηρίζεται και πουτάνα στη ψυχή κι όμως νομίζω πως άλλοτε οι ίδιοι φωνάζουν δυνατά και της λένε πως θέλουν κι άλλη, αδιάκοπη και πως και δεύτερη ευκαιρία κι αν είχαν θα συνέχιζαν μαζί της.
Μιλήσαμε λοιπόν και μου φάνηκε σαν συνέντευξη τελικά όπου εκείνη αποτελεί την πρωταγωνίστρια του θεάτρου της ύπαρξης. Ήταν στοχαστική και επικαλέστηκε διάφορους που σοφά την έχουν προσεγγίσει.
Αρχικά τη ρώτησα:
Γιατί δεν μας κάνεις συνέχεια ευτυχισμένους; Και της θύμισα το Δαλάι Λάμα που έλεγε πως «η ευτυχία δεν είναι κάτι το ετοιμοπαράδοτο, πως επέρχεται με τις πράξεις μας». Και έτσι κατάλαβα πως όταν επιτυγχάνω ή κάνω κάτι καλό νιώθω ευτυχία.
Και τότε το ερώτημα που έλαμψε στο μυαλό μου και με πολύ ενθουσιασμό ρωτώ, Γιατί έχουμε αποτυχίες στη ζωή βρε ζωή;
Γέλασε γιατί θυμήθηκε μια πολύ αστεία απάντηση που εμπνευστείς της ήταν ο Γ. Τσώρτσιλ ο οποίος με πλατύ χαμόγελο φώναζε πως «επιτυχία είναι να πηγαίνεις από τη μια αποτυχία στην άλλη χωρίς να χάνεις τον ενθουσιασμό σου, πρόσθεσε πως όταν αποτυγχάνουμε απογοητευόμαστε μα η πραγματική αποτυχία είναι να μην ξανά προσπαθήσουμε».
Φυσικά δεν ξέχασα να την αιφνιδιάσω, αν και η ζωή δεν αιφνιδιάζεται και την στρίμωξα ρωτώντας, Γιατί τόσα εμπόδια συνέχεια;
Προβληματίστηκε, ήθελε και πάλι να είναι ειλικρινής αλλά αυτή τη φορά θα ήθελε και λίγη διπλωματία και επικαλέστηκε τον Γ. Πρέσκοτ που είπε πως «ένα εμπόδιο συχνά είναι ένα σκαλοπάτι» και ότι ένα ταξίδι χιλιάδων μιλίων ξεκινάει με ένα βήμα, ξεχνώντας ποιος το είπε ( το googlara αργότερα ήταν ο Lao Tzu).
Μα πώς να ταξιδέψεις και να κάνεις τα επόμενα βήματα αν δεν ονειρεύεσαι; Μα τότε σκέφτηκα ειρωνικά όταν εμείς κάνουμε όνειρα, σχέδια η ζωή γελάει μα όταν της ρώτησα γιατί δεν γελάει τώρα, θλιμμένα μου απάντησε πως η πηγή της δικής της ζωής είναι τα δικά μας όνειρα.
Με την τελευταία της απάντηση με γέμισε με ένα πολύτιμο συναίσθημα την ελπίδα για ζωή.
Και τότε θυμήθηκα κι εγώ έναν από τους αγαπημένες μου δημιουργούς καινούργιας ζωής τον Γουόλτ Ντίσνεϊ ο οποίος εμπνευσμένος από τον ίδιο είπε πως «Όλα τα όνειρά μας μπορούν να γίνουν πραγματικότητα εάν έχουμε το κουράγιο να τα πείσουμε.»