Κάνε τη στιγμή σωστή, ακόμα και για το λάθος άνθρωπος, στο λάθος μέρος..

Γράφει η Έφη Παναγοπούλου

Βρεθήκαμε με λάθος ανθρώπους σε σωστά μέρη, με σωστούς ανθρώπους σε λάθος μέρη, με λάθος ανθρώπους σε λάθος μέρη και λάθος στιγμή.
Ποτέ όμως με σωστούς ανθρώπους σε σωστά μέρη και σωστές στιγμές!
Συμπτώσεις ίσως μου πεις..
Η ζωή μας γεμάτη συμπτώσεις και συγκυρίες!
Πόσες φορές δεν βρέθηκες στο πιο ερωτικό μαγαζί, με καταπληκτική μουσική, αλλά με τον λάθος άνθρωπο;
Kαι πόσες φορές δεν βρέθηκες για πέντε λεπτά, για ένα απλό “γεια”, σε ένα πολυσύχναστο δρόμο με την πιο ερωτική αύρα;
Συγκυρίες γεμάτη η ζωή μας, άλλοτε μας τρομάζουν, άλλοτε μας δίνουν δύναμη και άλλοτε μας γεμίζουν θλίψη!
Η πιο τρομαχτική συγκυρία όμως, είναι αυτή που επαναλαμβάνεται..
Αυτή που συναντάς το ίδιο άτομο, σε διαφορετικές εκδοχές, με διαφορετικούς ρόλους, αλλά με τον ίδιο χαρακτήρα ξανά και ξανά, στο λάθος χρόνο! Τον χρόνο που δεν είσαι έτοιμος να ανοίξεις διάπλατα πόρτες και παράθυρα και να πάρεις τα κλειδιά πάνω από την πόρτα για να τα πετάξεις ώστε να μη χρειαστεί να διπλοκλειδωσεις!
Και επιμένει κι έρχεται πάλι να σου δείξει την αγάπη, το πάθος, τον έρωτα και εσύ απλά δεν είσαι έτοιμος!
Σιωπάς και διώχνεις το σωστό άτομο που ήρθε στη λάθος στιγμή..
Άλλοτε πάλι νιώθεις έτοιμος να ανοίξεις το παράθυρι σου δειλά δειλά να μπει μια ηλιαχτίδα και δυστυχώς έχει συννεφιά! Κι όπως δειλα το άνοιξες, έτσι το κλείνεις πάλι!
Λάθος χρόνος για ήλιο..
Κι ύπάρχουν και οι φορές που το σπίτι είναι ανοιχτό και εσύ έτοιμος να δεχτείς επισκέπτες!
Καλώς τους, σκέφτεστε! Περάστε..
Θα σπαταλήσετε το χρόνο μου ή ήρθατε για να μείνετε;
Να κεράσω καφέ ή να ανοίξω την αγκαλία μου;
Συμπτώσεις και συγκυρίες ή απλά θέμα οπτικής γωνίας για το πώς βλέπουμε τα πράγματα;
Το ποτήρι μισογεμάτο ή μισοάδειο;
Εγώ που λες, επιλέγω να βλέπω τις συμπτώσεις και να τις χαιρετώ με το ποτήρι μου μισογεμάτο!
Να κερνάω καφέ και να ανοίγω την αγκαλιά μου!
Γιατί οι ατυχείς συμπτώσεις, συχνά φέρνουν ευτυχισμένες συγκυρίες..
Κι αν εσύ δεν το βλέπεις, τότε θα με κάνεις να σου κλείσω το παράθυρο με θόρυβο!
Γιατί για σένα, που επιλέγεις σε κάθε στιγμή να βάζεις κάτι αρνητικό… το κατάστημα δεν κερνάει καφέ!