Γράφει η Βάλια Κ.
Να μιλάς για ότι σε έχει πονέσει και έχεις περάσει. Λυτρώνεις ανθρώπους που μπορεί να ζουν πράγματα και καταστάσεις που ντρέπονται για αυτές. Υπάρχουν άνθρωποι που κρύβονται πίσω από μια μάσκα γιατί ο περίγυρος τους αναγκάζει να φορέσουν. Μένουν μόνοι τους στο τέλος της ημέρας αντιμέτωποι με τον εαυτό τους και τον κατηγορούν ότι εκείνος ευθύνεται.
Υπάρχουν στιγμές στη ζωή ενός ανθρώπου που μέσα από διάφορες καταστάσεις μπορεί να νοιώσει άγχος, φόβο για οτιδήποτε ακόμη και κατάθλιψη. Φυσιολογικές καταστάσεις στην καθημερινότητα που ζούμε. Το να μη μιλάμε όμως ίσως να μας οδηγήσει σε ακραίες καταστάσεις και στο τέλος να χάσουμε τον εαυτό μας. Να βρούμε διέξοδο και αποκούμπι κλεισμένοι σε τέσσερις τοίχους, στο ποτό, σε εφήμερες καταστάσεις που στην ουσία μας κρατάνε για λίγο ζωντανούς αλλά μετά πέφτουμε και πάλι στο κενό.
Ντροπή δεν είναι να νοιώθουμε έξω από τα νερά μας. Ότι χάνουμε το έδαφος κάτω από τα πόδια μας και ότι δε μπορούμε να διαχειριστούμε ένα γεγονός. Ακόμη και στις μέρες μας αν και σε μικρότερο ποσοστό θέλω να πιστεύω υπάρχει η προκατάληψη ότι αν πας σε έναν ειδικό όπως ψυχολόγο, ψυχοθεραπευτή δεν ανήκεις στους νορμάλ. Μια λέξη που η κοινωνία την χρησιμοποιεί για να διαχωρίσει τους ανθρώπους αλλά σε μένα αντίθετη.
Ένας ειδικός θα βοηθήσει να ανακαλύψουμε τις δυνατότητες μας ακόμη και τις αδυναμίες μας, τις ευαισθησίες μας να τις κάνουμε προτέρημα. Να μάθουμε να ξεπερνάμε καταστάσεις, να μπορούμε να τις διαχειριζόμαστε και να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον. Να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας και να τον αγαπήσουμε για αυτό που είναι και να γίνουμε καλύτεροι ξεπερνώντας γεγονότα από το παρελθόν και προβλήματα του παρόντος.
Αν ο καθένας μας ξεχωριστά μιλούσε για κάτι σημαντικό που είχε περάσει, για το πώς το βίωσε και το πώς το ξεπέρασε θα έδινε δύναμη στον διπλανό του και ίσως μια διαφορετική οπτική γωνία στον άλλον να σκεφτεί και μια άλλη εκδοχή των πραγμάτων. Θα έδινε πάτημα στον διπλανό του να ανοιχτεί, να μη νοιώθει μόνος του κλεισμένος στο καβούκι του. Θα καταλάβαινε ότι δεν είναι μόνος σε όλο αυτό και ότι υπάρχει και άλλος που το πέρασε και όπως το ξεπέρασε.
Το “όλα καλά” κάποιες φορές λέγεται και από συνήθεια για να κρύψουμε μια κατάσταση ένα γεγονός αλλά όσο και να το κρύψουμε θα μας περιμένει στην επόμενη γωνία.