Μαζί σου θέλω να ζω όλα τα όνειρα..

Γράφει η Χριστιάνα Τσομπάνη

Χθες σε είδα στον ύπνο μου.
Πρωταγωνιστής στο όνειρο μου κι ήσουν δρόμος!
Ναι καλά άκουσες ήμασταν σε έναν δρόμο δίπλα σε θάλασσα..
Πάνω στη μηχανή ξέρεις μια από εκείνες που θες!
Τι νόμιζες δεν σε πρόσεχα όταν έλεγες για τις μηχανές που σκέφτεσαι;
Λάθος, απλά έκανα ναζακια!
Όλα τα πρόσεξα..
Εκείνη η λάμψη στα μάτια σου και πώς έλεγες ότι θα με βάζεις πάνω να με πηγαίνεις βόλτες.. όλα!
Έτσι και στο όνειρο!
Πάνω στη μηχανή να τρέχουμε κι εγώ να σε κρατάω από τη μέση, σχεδόν να σε αγκαλιάζω και τα μαλλιά μου να ξεφεύγουν από το κράνος και να ανεμίζουν, με το βλέμμα σου να με κοιτά από τον καθρέφτη..
Κόκκινο! Στοπ!
Βγάζουμε τα κράνη μας..
Μου αρέσει όταν κυματίζουν τα μαλλιά σου από το κράνος, μου λες κι εγώ σου χαμογελάω..
Και μου αρέσουν τα ρούχα που φοράς και σου χαμογελάω ξανά πριν σε φιλήσω στο μάγουλο.
Πλησιάζω το αυτί σου και σου ψιθυρίζω!
“Θα σου αρέσουν περισσότερο στο πάτωμα του σπιτιού μας”
Πράσινο..
Χαμογελάς πονηρά και ξεκινάμε πάλι!
Τρέχουμε!
Ταχύτητα!
Με κάνει να νιώθω ελεύθερη..
Φτάσαμε!
Ανεβαίνουμε στο σπίτι..
Με κόλλας στο τοίχο και μου αφήνεις υγρά φιλια στο λαιμό!
Με αναστατώνεις και σου παραδίνομαι!
Με ξαπλώνεις στον καναπέ, με γδυνεις..
Με φιλάς παθιασμένα
Οι επόμενες στιγμές μας βρίσκουν να καθόμαστε εκεί ευτυχισμένοι και ερωτευμένοι αγκαλιά..
Χωρίς να μας νοιάζει τιποτα μόνο ότι είμαστε μαζί..
Μπορεί να είναι ένα όνειρο..
Αλλά κάποια στιγμή νιώθω ότι θα γίνει πραγματικότητα και μεταξύ μας ανυπομονώ!
Μεχρι τότε ζω την κάθε στιγμή δίπλα σου με τα απρόβλεπτα και τα ωραία..
Γιατί ξέρεις το μέλλον, είναι αβεβαιο