Γράφει ο Κώστας Ανδρεόπουλος.
Λες και η αγάπη φτιάχτηκε από πέτρα και ατσάλι. Λες και η αγάπη γεμίζει από τη θάλασσα, αντλώντας νερό. Λες και η αγάπη προσαρμόστηκε στα θέλω, στα κέφια και τις ώρες του αποδέκτη. Και την κλωτσάς, τρομάρα σου, τη χτυπάς για να δεις πόσο θ’αντέξει. Την κυλάς πέρα δώθε, σαν να πιστεύεις πως ποτέ δε θα ραγίσει. Καημένε.. Πειραματίζεσαι με κάτι άυλο, χωρίς να μπορείς να δεις τις αντιδράσεις της. Κι αυτή δέχεται τις αρνητικές δυνάμεις που της ασκείς.
Άκου! Λίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει. Παίζουν με το συναίσθημα, ρε συ; Γίνεται να στέκεσαι εμπαθής απέναντι στην ενέργεια που ξοδεύει ο άλλος για σένα; Πώς γίνεται να κρύβεσαι και να μην κάνεις τη θέση σου ξεκάθαρη; Θα σου πω εγώ.. Όλα γίνονται, όλα επιτρέπονται και όλα είναι πιθανά. Εξαρτάται από σένα πώς θα το διαχειριστείς όλο αυτό, είτε είσαι στη θέση του αποδέκτη, είτε στη θέση του αποστολέα. Εξαρτάται, επίσης, σε ποια θέση βρίσκεσαι νοητικά και από το πόσες μονάδες μετρά ο συναισθηματικός σου δείκτης νοημοσύνης. Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες δυνατότητες ή αρετές, ούτε έχουμε ζήσει ίδιες καταστάσεις, άρα και διαφορετικά βιώματα. Άλλοτε τρυφερά με μεγάλη δόση αγάπης, άλλοτε σκληρά με πολύ πόνο και στεναχώρια, άλλα που εμπεριείχαν έλλειψη αποδοχής συναισθημάτων και άλλα όμορφα που την καρδιά σου ανοιχτή έχουν αφήσει. Να τα δεχτώ όλα. Και ελαφρυντικά να δώσω και με επιείκεια να προσεγγίσω. Αλλά ό,τι κι αν βίωσες, άσχημο ή όμορφο, σκληρό ή τρυφερό, να τ’αναγνωρίσεις, μπορείς. Να καταλάβεις πότε και πώς έρχεται το κάθε συναίσθημα, μπορείς. Από πού, ποιον και με ποια πρόθεση, μπορείς! Επίσης, να συνεχίσεις μια τέτοια διάδραση, δεχόμενος πρώτος συναίσθημα, μπορείς!
Εάν, όμως, δεν θέλεις ή τα δικά σου συναισθήματα είναι μικρότερης έντασης ή και διαφορετικά, μπορείς να το σταματήσεις, μπορείς να βάλεις μια τελεία και ξεκάθαρος ευθύς να γίνεις. Δεν θα γίνεις σκληρός, ούτε απότομος ή ξινός. ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ και ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ θα γίνεις. Όσο κι αν πονέσει, όσο κι αν πληγώσει!
Έχεις ακούσει ποτέ για το “συναισθηματικό roller coaster”; Αυτό το γαμημένο τρενάκι που μέσα σε δευτερόλεπτα μπορεί από την απόλυτη κορύφωση, να σε πετάξει στα τάρταρα και τούμπαλιν; Θα μου πεις, εάν είναι από τα τάρταρα στην κορύφωση, τότε μια χαρά. Και θα σου πω, τον κακό σου τον καιρό, απαίδευτο και κακομαθημένο ανήλικο! Τα ίδια σκατά είναι και τα δύο, γιατί είναι φαύλος κύκλος που σε “αποστραγγίζει” μέρα με τη μέρα, χωρίς σταματημό, δίχως τέλος, με οποιαδήποτε μορφή κι αν έρθει.
Με τα συναισθήματα δεν παίζουν, ποτέ και πουθενά. Έχουν δύναμη, μη ορατή, άυλη, η οποία αν αποκλίνει απ’τη πορεία της και μεταμορφωθεί; Την έκανες! Έχεις δει συναίσθημα βαθύ να γίνεται εκδίκηση; Δεν έχεις δει τίποτα τότε. Και εύχομαι να μη το δεις ποτέ. Πόσο μάλλον σε περίπτωση που πέσεις εσύ σ’αυτή τη παγίδα, να μην το μετατρέψεις εσύ. Ποτέ!
Τι σου λέω τώρα, ε; Είμαι βέβαιος πως απ’τη μία μπήκαν κι απ’την άλλη βγήκαν.. Κρίμα! Κράτα ό,τι και όσο κράτησες. Κοιμήσου τώρα, είναι αργά.. Θα τα πούμε το πρωί. Να δω τι θα θυμάσαι..
Join the discussion