Να μου τον προσέχεις, και να τον αγαπάς..

Γράφει η Γεωργία Χατζηδάκη

Ούτε ξέρεις τι θα έδινα να με κοίταζε έτσι όπως εσένα κοιτάει όταν γελάς. Σε αγαπάει και τίποτα δε με πονάει παραπάνω! Σε αγαπάει.. ποιος αυτός, που εγώ έχω γεμίσει τα μέσα μου από εκείνον. Αυτός… που για εκείνον εγώ με ευκολία έκανα τα πάντα. Μα τα πάντα μου ήταν λίγα μπροστά στο δικό σου κάτι, που δε ξέρω ποιο είναι μα εύχομαι να το είχα για να είχα και αυτόν.
Τον κράτησα αγκαλιά μου, κοιμήθηκε στα χέρια μου και όσο εκείνος έπλαθε ίσως εσένα στα όνειρα του εγώ φαντάστηκα τη ζωή μου κοντά του και χαμογέλασα..
Τον ερωτεύτηκα τόσο που η ζήλεια με πόναγε, τον πόθησα τόσο, που το κορμί μου όταν με άγγιζαν τα χέρια του έτρεμε.. κάθε φορά!
Σε κοιτάω και δε ξέρω πόσα έχεις να του δώσεις, μα μέσα μου εύχομαι να του δώσεις τα πάντα. Ίσως παραξενεύεσαι, ίσως απορείς που δε θέλω να τον αφήσεις για να διεκδικήσω ξανά μια θέση στη ζωή του. Μα είναι ξέρεις το τελευταίο που με απασχολεί! Αυτό που με καίει είναι να τον δω ευτυχισμένο. Είναι να σε δω να τον κοιτάς όπως εκείνος σε κοιτάει…
Αυτό θέλω για αυτόν! Την ευτυχία του.. και αν είναι κοντά σου, χαλάλι.. Σβήνει ο πόνος όταν χαμογελά για αυτό να τον προσέχεις κορίτσι μου. Να τον κάνεις να γελάει, δε ξέρεις πόσο του πάει να γελά… όσες φορές το έκανε, τον ερωτεύτηκα από την αρχή όλες… Μη τον πονέσεις, μη τον πληγώσεις.. Αυτός δε ξέρει από τέτοια ήταν με εμένα που τον πρόσεχα περισσότερο και από τη ζωή μου, ήταν με μένα που δε τον πλήγωσα ποτέ. Να τον αγαπάς όπως και εκείνος σε αγαπάει…
Και δώσε του κοπέλα μου ότι δε θέλησε να πάρει από μένανε.. όλη την αγάπη σου. Και να μου τον προσέχεις… Γιατί τούτος εδώ ο άνθρωπος που σε αγαπά.. για μένα είναι αυτός, που λέω άνθρωπος μου!