Πάλεψε για τα όνειρά σου αντί να τα εύχεσαι..

Γράφει η Αναστασία Κακαβά

Πρώτη μέρα στο σχολείο, το πανεπιστήμιο, τη δουλειά. Πρώτος έρωτας, πρώτο φιλί και πρώτη σχέση. Πρώτο ταξίδι στο εξωτερικό, πρώτη φορά σε αεροπλάνο. Η ζωή μας είναι γεμάτη με πρώτες φορές. Αχ αυτή η γλύκα του νέου, του καινούριου, του ανεξερεύνητου, του αλλιώτικου! Η καρδιά σου χτυπά δυνατά, τα μάτια σου λάμπουν , ο ενθουσιασμός σε κατακλύζει. Μια νέα εμπειρία ξεκινά και ξέρεις πως μόλις περάσει και τελειώσει δεν θα είσαι ποτέ πάλι ο ίδιος. Θα είσαι σοφότερος, εμπειρότερος, με τους ορίζοντές σου πιο ανοιχτούς από πριν. Θα έχεις γνωρίσει περισσότερο τον κόσμο, αλλά κυρίως θα έχεις συστηθεί ξανά με τον ίδιο σου τον εαυτό! Κάπου διάβασα πως «κάθε νέο κεφάλαιο της ζωής σου απαιτεί μια άλλη πτυχή του ίδιου σου του εαυτού». Θα συμφωνήσω!

Σκέψου, όμως, ποιος είναι ο δικός σου ρόλος μέσα σε αυτή τη φράση; Ή αλλιώς, τι θέλει άραγε να πει ο ποιητής; Μα φυσικά, αν τον ρωτούσαμε, θα μας έλεγε με βροντερή φωνή «μα βλάκα, σήκω από τον καναπέ σου κι άρπαξε τη ζωή από τα μαλλιά, αυτό εννοώ!». Για ν’ ανακαλύψεις τις διαφορετικές πτυχές σου, όπως λέει το ρητό, θα πρέπει εσύ ν’ αρχίσεις να γράφεις το νέο κεφάλαιο στο βιβλίο της ζωής σου! Μην εθελοτυφλείς, η ασφάλεια του παρόντος που τόσο αγαπάς είναι κρυφή παγίδα που κατατρώει τα όνειρα και τις ελπίδες σου. Το μέλλον που επιθυμείς σε περιμένει να το κατακτήσεις!

Μπορεί, ωστόσο, να μην είσαι πολύ της φιλοσοφίας, όπως η γράφουσα, και να θέλεις μια πιο επιστημονική τεκμηρίωση των λεγομένων. Κι από αυτήν έχω! Ο τρίτος νόμος του Νεύτωνα – σε έχουν πρήξει κι εσένα να τον μάθεις στο λύκειο – μας αναλύει την έννοια της δράσης και της αντίδρασης · η πράξη προκαλεί ένα αποτέλεσμα! Επομένως, για να υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα, εν προκειμένω κάποια αλλαγή/πρόοδος/εξέλιξη του εαυτού σου, πρέπει να δράσεις! Και για να δράσεις, πρέπει πρωτίστως να πιστέψεις στον εαυτό σου, να πιστέψεις πως αξίζεις τη ζωή που ονειρεύεσαι και να μην συμβιβαστείς με τίποτα λιγότερο. Work for it, more than you hope for it που λένε και στο δικό μου χωριό όπως και στο δικό σου φαντάζομαι! Κι όμως, αυτό είναι το δικό μου μότο και στο δίνω σαν «συμβουλή».

Κι αν με ρωτήσεις πότε ήταν η τελευταία φορά που έκανα κάτι για πρώτη φορά και τι ήταν αυτό, προς έκπληξή σου θα σου απαντήσω πως μόλις μια εβδομάδα πριν βίωσα άλλη μια «πρώτη μου φορά», την πρώτη φορά που έγραψα για το loveletters! Καλώς σας βρήκα, λοιπόν, φίλοι μου! Αν αναρωτιέσαι ποιο ήταν το όνειρό μου ως προς αυτό, θα σου απαντήσω πως πάντα ήθελα να μοιράζομαι τις σκέψεις μου και ιδού!  Την απόφαση να δοκιμάσω την τύχη μου την πήρα ξαφνικά, ένα βράδυ του Σεπτέμβρη ακούγοντας μουσική μπουχτισμένη από την τυραννία της εξεταστικής! Χρειάστηκαν μόλις δέκα δευτερόλεπτα θάρρους, ένα μήνυμα κι ένα όνειρο πήρε σάρκα και οστά. Εμπρός, λοιπόν, τι περιμένεις; Η ζωή θέλει θάρρος και τόλμη, μην την προσπερνάς! Ζήσε την!