Στην αγάπη δεν υπάρχουν ηττημένοι. Μόνο νικητές και διεκδικητές.

Γράφει η Ελένη Τσακίρη

Έχω μάθει να αγωνίζομαι για όλα.
Έμαθα πως τίποτα δεν χαρίζεται σε αυτή τη ζωή .
Όλα κερδίζονται, με τίμημα ή χωρίς.
Έτσι ακριβώς και οι άνθρωποι.
Δεν έρχονται κοντά σου δίχως μάχη.
Ούτε μένουν χωρίς αγώνα.
Κι ο έρωτας μια αέναη μάχη είναι .
Μια αδιάκοπη μάχη για την ευτυχία .
Με λαβωμένους και νικητές.
Με αόρατα σπαθιά και βέλη.
Με δυνάμεις και αδυναμίες.
Με στρατηγική και τόλμη.
Με γρατσουνιές και βαθιά τραύματα.
Με λάφυρα και λάμψη.
Με ξέφρενους πανηγυρισμούς και συντριπτικές ήττες.
Χαρμολύπη σε όλα του τα στάδια!
Τα γεύεσαι όλα, αλλά ποτέ δεν έχεις μόνο τη μία όψη.
Ζεις όλο το πακέτο!
Μη σκέφτεσαι λοιπόν τον νικητή ή το χαμένο στη δική μας ιστορία.
Στην αγάπη δεν υπάρχουν ηττημένοι. Μόνο νικητές και διεκδικητές.
Αγωνίζεσαι για αυτό που θες και αγωνιάς κάθε λεπτό.
Γιατί ξέρεις καλά πως η μάχη είναι απρόβλεπτη, ασταμάτητη ,ανεξέλεγκτη.
Πάντα κάτι προκύπτει και ανατρέπει τις ισορροπίες και των δύο.
Πάντα όμως βρίσκεται ο τρόπος να επανέρχονται στη θέση τους.
Ακόμη και όταν όλα μοιάζουν να έχουν χαθεί.
Μην περιμένεις λοιπόν να σου παραχωρήσω συναισθήματα .
Πόσο μάλλον την καρδιά μου και δη δίχως μάχη.
Άνιση ή ισομερής κατανομή των ρόλων μας;
Εσύ θα αποφασίσεις τι από τα δυο, ή ακόμη και τα δύο μαζί, αναλόγως.
Δεν σκοπεύω να σου χαρίσω απολύτως τίποτα.
Δεν θα σου παραχωρήσω κανενός είδους προνόμιο ή όπλο .
Μολών λαβέ μάτια μου.
Αυτές τις δύο λέξεις έχω μονάχα να σου πώ!
Μολών λαβέ …