Στην αγκαλιά κρίνεται ο έρωτας.

Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος

– Πες ζωή μου!

Πώς λέγεται η χώρα των θαυμάτων;
Και πού σκοτώνουνε οι άνθρωποι τους φόβους τους φονιάδες;
Πού πάνε τα κορμιά για να σιμώσουν;
Πού ησυχάζουν οι ανήσυχες καρδιές;
Ποιος άγιος τόπος, ατόφιους μας χωράει;
Πού γαληνεύουν οι γαλάζιες θάλασσές μας και πού το αύριο φαντάζει δυνατό;

Πες άγγελε μου!

Πού φτιάχνουνε φωλιές τα ονειροπούλια;
Και πού γεννιούνται οι ελπίδες οι μεγάλες;
Πού γίνονται οι άνθρωποι παιδάκια;
Πότε έρχεται ο ήλιος φωτισμένος;
Πώς στέκονται όρθιες οι πεθυμιές στις θύελλες του κόσμου;
Πού γίνονται τα “θέλω” μας γενναία και πού οι χειμώνες μαλακώνουν και περνούν;

Πες ψυχή μου!

Πού κρύβεται η αγάπη, όταν φοβάται;
Και πού ο έρωτας τους πόνους του γιατρεύει;
Πού κρύβουνε οι άνθρωποι τους αναστεναγμούς τους;
Πού βάζουν τα “μαζί” γλυκά να τα κοιμίσουν;
Πού περισσεύει το “σε θέλω” και το “εδώ”;
Πώς ξεδιψάνε τα κορμιά όταν διψούνε και πώς κόβονται γλυκά οι αναπνοές;

Δείξε μου αγάπη μου!

Πού ζεσταίνουνε οι άνθρωποι τις παγωμένες τους ψυχές;
Πώς κλείνουν τις ορθάνοιχτες πληγές;
Ποιο γιατρικό λυτρώνει τους ανθρώπους;

Μάθε μου, έρωτα μου!

Ποιος δρόμος οδηγεί στους ουρανούς;
Πού συγχωρούνται τα λάθη τα μεγάλα;
Πού πνίγωνται τα “πρέπει” τα αιμοβώρα μια για πάντα;

– Στην αγκαλιά βασίλισσά μου…

Στην αγκαλιά γιατρεύει τους ανθρώπους η αγάπη.
Στην αγκαλιά οι άνθρωποι ονειρεύονται και αντέχουν.
Στην αγκαλιά ο έρωτας τα θαύματα του κάνει.
Στην αγκαλιά οι άνθρωποι, νικάνε και αγαπούν.

Στην αγκαλιά!