Γράφει η Ελένη Τσακίρη
Όλα γίνονται για κάποιο λόγο δεν λένε;
Η αλήθεια είναι ότι μάλλον όλα γίνονται λόγω επιλογών. Δικών μας ή άλλων. Και αυτές οι επιλογές είναι που μας αλλάζουν την ροή και την ζωή.
Τους ανθρώπους που θα μείνουν στις ζωές μας, μου είπαν κάποτε πως τους έχουμε επιλέξει πολύ πριν καν τους συναντήσουμε. Δεν κατάλαβα το νόημα αμέσως. Το συνειδητοποίησα χρόνια μετά, αναλύοντας το και διανθίζοντας το με πολλά βιώματα και σκέψη. Αλήθεια, πόση δόση αλήθειας έκρυβε. Ψάχνουμε πάντα αυτό που δεν έχουμε, το άπιαστο, το ανικανοποίητο, το απωθημένο που κάποιοι λένε .
Άτιμο πράγμα το απωθημένο. ‘Άπαξ και κολλήσει πάνω σου δύσκολα σε εγκαταλείπει. Δεν υπάρχουν όμως, φίλε μου, απωθημένα. Όλα στο μυαλό μας είναι και στο πως εμείς επιλέγουμε να τα βαφτίσουμε και να ζήσουμε, με ή χωρίς αυτά. Τι νόημα θα είχε η ζωή χωρίς προσπάθεια και χωρίς στόχο; Κανένα ίσως. Αν είναι έτσι γιατί την σπαταλάς σε λάθος στόχο και με λάθος σκοπό; Αυτό είναι το απωθημένο που λες. Γεμίζεις νου καρδιά και ψυχή και τα ποτίζεις με τι; Με κάτι που σε δηλητηριάζει και δεν σε αφήνει να βρεις ηρεμία και ευτυχία αλλού;
Μην ψάχνεις χαρά και ευτυχία σε απωθημένα. Δεν υπάρχει εκεί. Ποτέ δεν υπήρξε. Εκεί απλά υπάρχει η φαντασίωση του τέλειου που θα ήθελες να ζήσεις. Μην μπαίνεις στην πλάνη του ιδεατού και το μετατρέπεις σε υπαρκτό. Αν όλα γίνονται για κάποιο σκοπό, τότε βρες τον δικό σου σε πράγματα που σε γεμίζουν χαρά και όχι μελαγχολία. Δεν βρίσκεται η ευτυχία σε αναπολήσεις. Υπάρχει σε μέρη που δεν τα ‘χεις δει ακόμη, γιατί τα μάτια σου δεν είναι καθαρά για να κοιτάξουν μπροστά, στο αύριο.
Ναι, στο αύριο είναι η ευτυχία σου, το απωθημένο σου όμως βρίσκεται στο χθες. Και για να περάσεις στο αύριο, πρέπει να κλείσεις την πόρτα του χθες…σήμερα…
