Γράφει ο Nickolas M.
Όσο το σκέφτομαι τελικά, τόσο πείθομαι για αυτό που νιώθω. Όχι, δεν είναι όλα τα συναισθήματα ούτε καλά ούτε χρήσιμα. Κι εγώ εν προκειμένω, δόξα τω θεώ, χόρτασα από τέτοια μαζί σου. Ανασφάλεια; Άφθονη! Αγωνία; Και με το παραπάνω!
Μια μόνιμη απορία για το πού είμαστε και πού πηγαίνουμε, αν νιώθουμε το ίδιο ο ένας για τον άλλον, αν πραγματικά νοιάζεσαι. Πώς το λέει ο Βασιλάκης ο Καρράς; Τί αισθάνεσαι για μένα; Τί αξίζω εγώ για σένα; Νιώθουμε άραγε το ίδιο; Ή εσύ κάτι πιο λίγο;
Ε λοιπόν, άργησα λίγο να καταλάβω, αλλά έλαβα πλήρη απάντηση σε όλα. Ένα μάτσο άχρηστα συναισθήματα που με τάισες. Άχρηστα, αχρείαστα, άσχημα. Και εν τέλει άδεια. Όσο άδειο τελικά άφησες κι εμένα
