Γράφει η Μαρία Σταματοπούλου
Μία χαρά τα λες αγόρι μου.
Εσύ κοιτάζεις τον εαυτούλη σου, να περνάς εσύ καλά και η κοπελιά δίπλα σου να βασανίζεται μέχρι το μεδούλι της.
Τα λάθη σου την αποδυναμώνουν, οι ευκαιρίες που σου δίνει κοντεύουν να της ρουφήξουν την ζωή.
Οι προσπάθειές της να γίνετε ένα ζευγάρι ενωμένο με αξίες, σε αφήνουν απαθή.
Κάτι μέσα σου δεν κλονίζεται βρε;
Μόνη της είναι σε αυτή την σχέση;
Εσύ πού ακριβώς βρίσκεσαι;
Να ξέρεις, άντρας είναι εκείνος που αναγνωρίζει τα λάθη του, που σε κοιτάζει κατάματα και σου ζητά συγγνώμη.
Που στο επόμενο βήμα του, κάνει προσπάθειες να διορθώσει, να πλάσει λίγο αλλιώτικα το κάθε σημείο της σχέσης που μπάζει αγέρα, που βάζει ένα στέρεο λιθαράκι στο μεταξύ σας δέσιμο.
Και όταν την κοιτάς, την βλέπεις, αστράφτει από χαρά και χαμόγελα γιατί σε βλέπει να προσπαθείς.
Αυτό είναι αγάπη, αυτό είναι ενδιαφέρον!
Να προσπαθείτε με κοινό στόχο την αρμονία σας!
Και εκείνη κάνει λάθη, όλοι κάνουν λάθη. Δεν έχουν όμως τον αέρα του υπερήφανου εγωιστή, του αλάθητου χαρακτήρα.
Η συγγνώμη γεννήθηκε για να γεμίζει τα κενά της σχέσης με ασφάλεια, με δημιουργικότητα, με ειλικρίνεια, με τιμιότητα.
Να με κοιτάς κατάματα και να σε κοιτώ κατάματα και μαζί να θεμελιώνουμε την ευτυχία !
Comments are closed