Γράφει η Νατάσσα Σπύρου
Σε περιμένω. Η πρόσκλησή μου έχει ημερομηνία ανοιχτή, όπως όλα όσα μας συνδέουν. Όλα ανοιχτά μεταξύ μας αφού έτσι διαλέξαμε να τα αφήσουμε αγάπη μου. Έλα μια νύχτα να περπατήσουμε παρέα. Μια νύχτα που θα είναι μόνο δική μας. Έλα να πάμε στα γνωστά μας μέρη, εκεί που με γνώρισες, εκεί που ερωτευτήκαμε και κλάψαμε, εκεί που είπαμε το πρώτο μας «σ’αγαπώ».
Δεν χρειάζονται πολλά, μόνο εμείς και οι σκιές μας που θα πέφτουν στην άκρη του δρόμου. Πάμε να περπατήσουμε στα γνωστά μας σοκάκια με τα χαμηλά φώτα, σε δρόμους ήσυχους ποτισμένους από την υγρασία της νύχτας.
Κράτα με σφιχτά, κοίτα με, νιώσε με και πάμε να πούμε όσα δεν είπαμε. Μα και αν δεν θες, ας μείνουμε σιωπηλοί. Θα μιλήσουμε με τα κορμιά μας που θα τρέμουν το ένα δίπλα στο άλλο λαχταρώντας το άγγιγμα που θα τα λυτρώσει. Ας μιλήσουμε με τα βλέμματα μας που θα βάλουν στην νύχτα φωτιά, ζεσταίνοντας τις καρδίες μας. Εξάλλου είναι κάτι που ξέρουμε να το κάνουμε καλά.
Πάμε να κάνουμε τη γνωστή διαδρομή, και ας φτάσουμε και λίγο πιο πέρα. Άσε το δάκρυ να κυλήσει ακόμα μια φορά στο μάγουλο σου καθώς θα μου μιλάς για όσα σε πληγώνουν και σε ταλαιπωρούν. Άσε το χαμόγελο σου να ενωθεί με το δικό μου και να λάμψει μέσα στη νύχτα.
Ξέρω πως θα έρθεις. Ξέρω πως το θέλεις και το περίμενες καιρό. Είναι η μόνη προσμονή που σε κρατάει ζωντανό μέσα στα σκοτάδια σου. Τώρα είμαι έτοιμη, ανέκτησα τις δυνάμεις μου και μπορώ να σταθώ πλάι σου, δίνοντας σου ότι σου έλλειψε. Θα σου δώσω και λίγο από την ψυχή μου να γεμίσεις το κενό σου, αφού την υπόλοιπη την είχες εδώ και καιρό.
Πάμε λοιπόν να περπατήσουμε παρέα μια νύχτα. Να είμαστε μόνοι ανάμεσα στο πλήθος. Ας μας βρει το ξημέρωμα αγκαλιά στα δικά μας λημέρια. Μετά αν αντέξεις μωρό μου φύγε. Θα έχω το «είναι» σου για πάντα δικό μου. Πάμε να πιάσουμε την άκρη του νήματος από εκεί που την αφήσαμε εκείνο το βράδυ. Έλα να φύγουμε έξω από τον κόσμο και τη βουή του.
Ψιθύρισε μου όλα αυτά που θέλεις να μου πεις, πιάσε με από το χέρι, ζέστανε μου το κορμί με την αγκαλιά σου. Σε περιμένω! Όρισε εσύ ημερομηνία στο ραντεβού και άσε κενό το πότε θα φύγεις. Ξέρω πως σαν έρθεις δεν θα φύγεις ποτέ ξανά. Μια βόλτα στη νύχτα η ζωή… έλα να την ζήσουμε.
Comments are closed