Γράφει η Δέσποινα Χατζάκη
Ήρθε ο Δεκέμβρης. Ένας αλλιώτικος Δεκέμβρης. Ένας μουδιασμένος μήνας χωρίς τη λάμψη και τη μαγεία που του αξίζει! Η αισιοδοξία και η ομορφιά των γιορτών που έρχονται, έχει σκεπαστεί από ένα αόρατο σκοτεινό πέπλο αβεβαιότητας και απαισιοδοξίας.
Η μελαγχολία είναι εμφανής σε άλλους περισσότερο και σε άλλους λιγότερο. Υπάρχουν άνθρωποι που μετρούν απουσίες δικών τους ανθρώπων. Υπάρχουν άνθρωποι χωρίς φίλους χωρίς οικογένεια χωρίς ακόμα και την υγεία τους.
Υπάρχουν και αυτοί που νιώθουν θηρία στο κλουβί γιατί δεν μπορούν να ταξιδέψουν, να διασκεδάσουν, να βρεθούν με κόσμο. Ναι, ξέρω! Οι γιορτές που έρχονται θα είναι αλλιώτικες. Πιο μοναχικές. Δίχως πολλές αγκαλιές, μήτε φιλιά.
Ακόμα και τα γλυκά θα μοιάζουν άνοστα. Ναι, καταλαβαίνω. Η χρονιά που φεύγει δεν είναι αυτή που ήθελες. Όμως για σκέψου. Ήταν η χρονιά που εκτίμησες αυτά που ήδη είχες. Περισσότερο απ’ όλα την υγεία σου. Γι’ αυτό σου λέω.
Έλα. Ας αισιοδοξήσουμε. Ας πιστέψουμε ότι η δυσκολία θα περάσει και θα έρθουν καλύτερες μέρες για όλους μας. Και οι αγκαλιές θα ανοίξουν ξανά να μας δεχτούν και η καθημερινότητά μας θα επιστρέψει καλύτερη. Αρκεί να το πιστέψουμε.
Έλα. Ας ξεγελάσουμε τις αρνητικές σκέψεις και ας έχουμε στο μυαλό πως μετά από κάθε τρικυμία έρχεται η γαλήνη. Και θα έρθει. Για όλους μας. Ακούς;
Join the discussion