Γράφει η Κρυσταλλένια Γαβριηλίδου.
Αγαπημένα τα Νέα ξεκινήματα,
Είστε εκεί ως πνοές ζωής, λίγο οξυγόνο (στην καθημερινότητα) και μια ελπίδα πάλλεται ότι πάντα μπορείς να ξαναξεκινήσεις. Έχεις τη δύναμη να κάνεις όσα restart θες. Πρέπει απλά να μάθεις να φεύγεις.
Αγαπημένε μου εαυτέ,
Σε έχω αποδεχτεί πλέον. Μ’ αρέσει η παρέα σου και την επιζητώ. Έχω καταλάβει ότι είσαι ο μόνος που θα χω πάντα.
Μοναξιά μου εσύ,
Μοιάζουμε.. Έχω μάθει την αξία σου, πολύτιμη φίλη και δασκάλα.
Όποιος είναι δίπλα μου,
Μένει γιατί μ’αγαπά γι’αυτό που είμαι. Δεν κάνω εκπτώσεις πλέον (ούτε σε ανθρώπους ούτε σε συναισθήματα). Ότι δώσαμε, δώσαμε. Ξεπούλημα τέλος.
Αγαπημένοι μου γονείς,
Σας ευχαριστώ. Ξέρω σας παιδεύω καθημερινά αλλά αυτός είναι ο ρόλος μου.
Αγαπημένα μου πρόσωπα,
Έχω καταλάβει ότι είστε λιγοστά και πολύτιμα. Δίνετε χρώμα στις στιγμές μου, ντύνετε τη ζωή μου.
Αδερφική αγάπη,
Δε συγκρίνεσαι με καμιά. Πρώτη και τελευταία. Δε μετριέσαι, δε χωράς. Χέρι χέρι στον κόσμο ενάντια σε όλους.
Στα χαστούκια,
Εσείς που με κακοκαρδίσατε κακία δε σας κρατώ. Μου μάθατε να τα περιμένω όλα. Να μην εκπλήσσομαι εύκολα. Παρά μόνο από μένα.
Κοινωνία,
Έχω πάψει να ασχολούμαι με όσους μιλούν πίσω από την πλάτη μου. Για κάποιο λόγο έμειναν πίσω της. Οι ψίθυροι τους δε φτάνουν πλέον στα αυτιά μου. Τα λόγια τους δε με αγγίζουν. Εσύ αφήνεις να σε αγγίξει κάτι, εσύ διαλέγεις πάντα σε τι θα αφήσεις να σε επηρεάσει, σε τι θα δώσεις αξία.
Αγαπημένη Ζωή,
Γελάς καθώς μετράς αντίστροφα χαρές και λύπες, χαμόγελα και δάκρυα, σωστά και λάθη, προσθήκες και απώλειες, περαστικούς και απόντες. Ξεγέλασε την, ζήσε σαν να μην υπάρχει αύριο.
Αγαπημένο μυαλό,
Σταμάτα να μου παίζεις περίεργα παιχνίδια.
Λογική εσύ,
Άσε λίγο χώρο στην καρδιά, την έπνιξες.
Ανθρώπινες σχέσεις,
Πόσο περίεργες και δύσκολες είστε. Αλλά πρέπει να δίνεις ευκαιρίες στους ανθρώπους. Δεν είναι όλοι σκάρτοι. Να τους αφήνεις να σε εκπλήξουν. Μπορούν, αρκεί να τους πιστέψεις. Διάλεγε δίπλα σου, όσους σε πάνε ένα βήμα παραπέρα. Στους υπόλοιπους «Κάντε πιο κει, μου κρύβετε τον ήλιο»
Σιωπή,
Καμιά φορά τα λες καλύτερα. Άσε την να μιλήσει.
Αγαπητό μου Πεπρωμένο,
Ότι δεν ήρθε, δεν ήταν γραφτό να ρθει. Κάτι (άλλο) σε περιμένει στη γωνία. Μην πιέζεις καταστάσεις.
Αντίο,
Να μάθεις να λες άντιο. Μην το βάζεις στα πόδια. Είναι το πιο εύκολο. Όλοι μπορούν να το κάνουν.
Αλήθεια,
Ότι και αν γίνει να σαι εσύ. Έχεις την αλήθεια σου. Σε σένα λογοδοτείς, μην το ξεχνάς.
Γράμματα αγάπης, τι είναι τελικά;
Χωράει άραγε η αγάπη σε μερικές γραμμές; Μπορούν να σε αγγίξουν, να σε ψυχανεμιστούν; Ο προορισμός μας αυτός, συνταξιδιώτες εσείς με πλήρωμα μια ζεστή αγκαλιά, εμάς. Επιβιβαστείτε, το ταξίδι ξεκινά….
