Αληθινή αγάπη είναι, να χαμογελάς όταν τη θυμάσαι..

Γράφει ο Σπύρος Σταθάτος

Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν, ότι όλες οι σχέσεις κάτι σου αφήνουν. Λένε ότι η κάθε σχέση σε πάει παρακάτω. Είναι μια άποψη δεκτή και σεβαστή αλλά όχι δική μου. Κατά τη γνώμη μου, κάποιοι άνθρωποι περνούν από τη ζωή σου και δεν «ακουμπούν καν», ενώ με άλλους ανθρώπους χτίζεις γερές αναμνήσεις, που τις έχεις για πάντα στην καρδιά σου.
Στη ζωή πολλές φορές δεν έχει σημασία αν είσαι ή όχι με κάποιον άνθρωπο , αλλά αν τελικά θεωρείς ότι το πέρασμα του από τη ζωή σου , ήταν ευχάριστο. Αν καταφέρεις μετά το χωρισμό να «σκας» έστω και ένα μικρό χαμόγελο , κάθε φορά που θα τη θυμάσαι , θα πει, ότι, αν μη τι άλλο, την αγάπησες πραγματικά. Την αγάπησες, όχι γιατί ήταν η πιο όμορφη ή η πιο έξυπνη. Την αγάπησες, γιατί σε έκανε να αισθανθείς όμορφα, σε έκανε να χαμογελάσεις.
Την αγάπησες γιατί σε αυτό τον σκληρό κόσμο , κατάφερε και σου μαλάκωσε την ψυχή και γιατί σε έκανε, για λίγο, να νιώσεις παιδί μαζί της (καθώς και η ίδια ήταν παιδί). Την αγάπησες, γιατί σε κάθε ταξίδι που έκανες μαζί της , περάσατε τόσο καλά που πλέον εξιδανίκευσες μέρη ,που δεν είχαν τίποτα το ιδιαίτερο. Θα πει κανείς, «καλά είχε όλα αυτά τα γνωρίσματα και τελικά χωρίσατε;» . Πολλές φορές οι άνθρωποι χωρίζουν γιατί το επιβάλλουν οι συγκυρίες ή γιατί δεν είναι έτοιμοι να κάνουν το βήμα παραπάνω . Ξέρουμε πολύ καλά ότι μια σχέση δεν έχει μόνο καλές στιγμές , έχει και δυσκολίες . Πολλοί δεν τις αντέχουν και χωρίζουν. That’s life.
Σημασία δεν έχει τόσο ο χωρισμός, όσο το να πεις «χάρηκα, που γνώρισα αυτόν τον άνθρωπο». Δεν γίνεται πάντα αυτό, γιατί δεν αγαπάμε όλους τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο. Αν όμως γίνει, είναι πολύ σημαντικό για την ψυχή σου. Σε κάνει καλύτερο άνθρωπο το να θυμάσαι με χαμόγελο, ανθρώπους που έχουν περάσει από τη ζωή σου.
Να θυμάστε ότι η αληθινή αγάπη δεν χάνεται και δεν ξεχνιέται ποτέ!