Γράφει η Ηρώ Αναστασίου
Και τώρα πώς ξεκουμπώνουμε, μου λες; Και τώρα πώς να αποφύγουμε ο ένας τον άλλον, μου λες; Πώς να βγάλω την ψυχή μου μέσα απ’ την δικιά σου, μου λες; Πώς να διαγράψω τα πάντα απ’ την μνήμη μου, μου λες; Πώς να χορτάσω το στόμα μου μ’ άλλα χείλη, μου λες; Πες μου αυτά που θέλω ν’ ακούσω, γιατί κουράστηκα να σέρνομαι στις λέξεις σου.
Κουράστηκα να σεργιανίζεις όλες τις ώρες στο μυαλό μου κι από εσένα να ακούω ένα ακαθόριστο “ίσως”. Κουράστηκα πια να με πληγώνουν οι λέξεις σου. Γιατί αν μπορείς να ζήσεις χωρίς εμένα, σήκω και φύγε και άσε με να σε ξεχάσω σιγά σιγά. Μην με πληγώνεις για τα λάθη που έκαναν οι προηγούμενες.
Εγώ σ’ αγάπησα βαθιά, γι’ αυτό και κάθομαι ακόμα. Αλλά εσύ έχεις υψώσει τα τείχη σου και δεν μ’ αφήνεις να πλησιάσω. Δεν ξέρω για πόσο καιρό ακόμη θα αντέχω να μην μπορώ να σου δείχνω τα αισθήματά μου. Γιατί αν δεν είμαι εγώ ο προορισμός σου, δεν μ’ ενδιαφέρει που θες να πας.
Γιατί κουράστηκα να αποφασίζεις εσύ για την ζωή και τα συναισθήματά μου. Μπούχτισα να ιδρώνω για μια θέση στην ζωή σου. Αγανάχτησα να λιώνω για μια θέση στην αγκαλιά σου. Συγνώμη που σε τρόμαξε η παθιασμένη ψυχή μου και ο αμέριστος έρωτάς μου. Κάποτε μου το είπες, θυμάσαι; Ότι σε φοβίζει το πάθος μου.
Αλλά κι εμένα με φοβίζει η απάθεια και η αδιαφορία σου. Με φοβίζει το λίγο, προτιμώ το καθόλου απ’ το λίγο. Δεν με φοβίζει το σκοτάδι σου, γιατί κι αυτό τ’ αγάπησα. Θα ‘θελα να σου δώσω λίγο χρόνο για να σκεφτείς.
Να σκεφτείς τι θα κάνεις από δω και πέρα. Να σκεφτείς τι σου είμαι τελικά. Μπορώ να ζήσω και χωρίς εσένα, αλλά δεν θέλω. Και δεν θέλω να σου ζητάω, θέλω ότι μου δίνεις να το δίνεις με την ψυχή σου. Αν είναι να ζητάω την αγάπη και την στοργή σου, δεν τα θέλω καθόλου.
Γι’ αυτό σου λέω, διώξε την πίκρα σου και έλα να σε κάνω πάλι ευτυχισμένο. Έλα να σου δώσω ότι έχω κρατήσει για σένα στην ψυχή μου. Μην τρομάζεις με την αγάπη μου. Εγώ καλώς ή κακώς έτσι αγαπώ, με τα μύχια της ψυχής μου.
Μόνο μην αργείς, ο δρόμος της καρδιάς μου είναι πάντα ανοιχτός για σένα αγάπη μου. Μην αργείς, γιατί κουράστηκα να σε καρτερώ.
