Αν κατάφερες μια φορά να προδώσεις τη σχέση σου θα το ξανά κάνεις.

Γράφει η Βάσω Θεοδωρίδου

Και όταν μαθαίνεις ότι ο άνθρωπος σου σε απάτησε τι κάνεις;
Πώς δέχεσαι αυτήν την προδοσία και απιστία του;
Πώς αντέχεις στην ιδέα ότι κάποιος άλλος άνθρωπος άγγιξε το κορμί του και κατάφερε έστω και για λίγο να το νιώσει δικό του;
Πώς μπορείς να προχωρήσεις μετά από μία απιστία;

Άλλοι φεύγουν, άλλοι όμως μένουν και προσπαθούν να σώσουν ό,τι σώζεται.
Εγώ πάντα απορώ με τους δεύτερους.

Δεν καταλαβαίνω πως μπορεί κάποιος να συγχωρήσει την απιστία, και από την άλλη αν τη συγχωρέσει πώς καταφέρνει να συνεχίζει τη ζωή του με τον άλλον χωρίς να έχει συμβεί τίποτα;

Την καρδιά πώς μπορούν και την ξανά κολλάνε,όταν εκείνη διαλύθηκε με την προδοσία του άλλου;
Δεν καταλαβαίνω.

Άλλοι μου λένε ότι όταν αγαπάς συγχωρείς, υπομένεις, παλεύεις και άλλοι ότι δε θα άντεχαν να συνεχίσουν σε μια σχέση μετά από απιστία,γιατί έχει χαθεί η εμπιστοσύνη,η ασφάλεια και η ειλικρίνεια μεταξύ τους.

Και εγώ αυτή τη φορά συμφωνώ με τους δεύτερους.
Γιατί όταν χάνονται οι βάσεις της σχέσης μετά αυτήν πού να πατήσει για να ξανά χτιστεί, πού να βρει στηρίγματα;
Χάθηκαν τα στοιχεία και τα υλικά που τη δημιούργησαν.

Και για να λέμε και την αλήθεια όταν κάτι το κάνεις μια φορά και ο άλλος σε συγχωρεί, χωρίς να πληρώσεις τις συνέπειες της πράξης σου θα το ξανά κάνεις.

Και αν κατάφερες μια φορά να προδώσεις τη σχέση σου θα το ξανά κάνεις.
Δύσκολα αλλάζουν οι άνθρωποι!