Γράφει ο Μάνος Σαμοθρακής – Τριστάνος
Εάν δεν κρύβεις κεραυνούς
θύελλες μην σηκώνεις,
κι αν δεν μπορείς να αγαπάς
τα δώρα σου τα ψεύτικα,
σε μένα μη φορτώνεις!
Αν δεν αντέχεις να “χαθείς”
σε δάση να μην μπαίνεις,
αν στα βαθιά δεν κολυμπάς
καημούς μην ανασταίνεις.
Αν κάστρα ξέρεις μόνο να κοιτάς
και δεν μπορείς να κατακτήσεις,
τους θησαυρούς που κρύβουνε
εσύ δεν θα γνωρίσεις.
Αν φοβηθείς να πληγωθείς
αίμα ψυχής μην στάξει,
δεν θα βιώσεις έρωτα
ποτέ δεν θα πετάξεις.
Αν δεν μπορείς να κουραστείς
να παρατήσεις το “εγώ” σου,
μην κάνεις κόπο να με βρεις
βολέψου στον μικρόκοσμο σου.
Αν σε τρομάζει να δακρύζεις και να κλαις
αν θεωρείς τις εκρήξεις υπερβολές,
ομπρέλες και κουτάκια αν κρατάς
για μένανε, ποτέ να μην ρωτάς.
Αν πάλι, θες να “βολευτείς”
και κάποιες ηδονές, για λίγο να γευτείς
βάλε τη ρότα σου για αλλού,
εδώ, έχουμε κλείσει προ πολλού!
