Γράφει η Κρυστάλλω Αρχοντίδου
Πολλές φορές ειναι καλό να φεύγεις για σένα.
Εγώ φεύγω για μένα αλλά και για σένα. Γιατί δεν εκτίμησες ποτέ όσα έκανα μα και όσα έδωσα για σένα. Και ξέρεις κατι; Δεν έμαθα ποτέ να προσπιούμαι. Ποτέ να κρύβομαι σε αντίθεση με αυτό που είχα διπλα μου τόσο καιρο.
Η αγάπη και ο σεβασμός ειναι το κυριότερο πράγμα σε δυο ανθρωπους. Όταν τα χάσεις παει εχασες τη μπάλα.
Ειναι καλό να φεύγεις απο όπου πονάς γιατι όσο περνά ο καιρός καταλαβαινεις το νόημα και την αξία των ανθρωπων που έχεις δίπλα σου.
Ειναι σημαντικό να ξέρεις τι κάνουν για σένα και τι κάνεις εσύ για αυτούς.
Είναι κάποια πράγματα που ειναι βαριά σαν πέτρες, σαν κάτι μέσα σου να σε ενοχλεί και να προσπαθείς να το σκαλίσεις για να νιώσεις μέσα σου καλά.
Όμως όταν εισαι κομμάτια το μόνο που απομένει ειναι να είσαι δυνατός. Ο χρόνος φεύγει και η ζωή ειναι μικρή. Μικρή για ανθρωπους που δεν ξέρουν την αξια μας, μικρή για αυτους που τα σημαντικά τους ειναι πιο μεγάλα απο μια αγάπη.
Αλλά όχι, δεν σου τα έχουν πει καλά.
Αγάπη σημαινει πολλά. Αγαπη σημαινει σε βάζω πάνω απο εμένα. Αγαπη σημαίνει εμεις. Αγάπη σημαινει ΕΓΩ! Και ήρθε πια η ώρα να αγαπήσω το εγώ μου! Εμένα και τον εαυτό μου.
Άνθρωποι θα περάσουν και θα φύγουν απ τη ζωή μας, αλλά ειναι και αυτοι οι άνθρωποι που σε σημαδεύουν και τους κουβαλάς πάντα μέσα σου.
