Γράφει η Λίνα Παυλοπούλου
“Ασφάλεια είναι να είμαι εδώ για μας ό,τι και να γίνει.”
Αίσθηση ασφάλειας.
– Τι νιώθεις; πες μου.
– Ασφάλεια!
– Πώς, τι νιώθεις;
– Δεν ξέρω να στο αναλύσω, την αίσθηση θα σου πω.
– Ναι, αυτό θέλω να ακούσω.
– Ασφάλεια για μένα είναι να ξέρω ότι είσαι εδώ όχι επειδή μου το λες, μα επειδή το νιώθω.
Η ασφάλεια έχει για μένα την ζωντανή σου παρουσία εντός μου.
Αρκεί να μου πιάσεις το χέρι, να με κοιτάξεις στα μάτια… και ξέρω ότι αυτό είναι η “φωλιά” κι εδώ νιώθω ασφαλής!
Ο,τι είσαι εδώ και με δέχεσαι χωρίς όρους.
Είσαι εδώ και με δέχεσαι με τα λάθη μου.
Δεν με τιμωρείς και δεν με εκδικείσαι όταν “προδίδω” τις προσδοκίες σου.
Είσαι εδώ με τη ζεστή ματιά σου, και όχι με τα παχιά σου λόγια.
Με τρομάζουν τελικά τα πολλά και μεγάλα λόγια.
Δεν τα θέλω. Είναι στείρα χωρίς το βίωμα.
Ασφάλεια για μένα είναι όταν με παίρνεις αγκαλιά κάθε βράδυ και τυλίγεις τα χέρια σου γύρω μου και ακούω την ανάσα σου να συντονίζεται με τη δικιά μου.
Ασφάλεια είναι να νιώθω ότι ακόμα κι αν δεν με καταλαβαίνεις, είσαι εδώ και δεν δυσανασχετείς, κάνεις χώρο μέσα σου να με ακούσεις.
Ασφάλεια είναι να είμαι ο εαυτός μου και να εκφράζω εκείνες τις πτυχές μου που φοβάμαι, μα εσύ αντέχεις να τις βλέπεις.
Ασφάλεια είναι να ξέρω πως μαζί πορευόμαστε, ταιριάζοντας την διαφορετικότητά μας.
– Για σένα τι είναι ασφάλεια;
“Είναι η τρυφερότητα. Μια ζεστή ματιά αποδοχής. Μια γλυκιά κουβέντα παρηγοριάς. Μια ανάσα ανακούφισης που είσαι δίπλα μου. Ενα χαμόγελο γλυκό που υπάρχεις στη ζωή μου. Ενα δάκρυ συγκίνησης για ότι μοιράζομαι μαζί σου. Ενα χάδι απαλό χωρίς αδιακρισία.
Εδώ μαζί, ελεύθερα και ωραία. Μαζί στα δύσκολα, μαζί στα εύκολα. Μαζί και στη φουρτούνα, μαζί και στη μπουνάτσα.
Να μιλάμε ελεύθερα, χωρίς δισταγμούς. Να εκφραζόμαστε για να συναντιόμαστε.
Ασφάλεια είναι να είμαι εδώ για μας ό,τι κι αν συμβεί, ό,τι κι αν μας βρει, ό,τι και να γίνει.”
Join the discussion