Γράφει η Ρούλα Παγιαλάκη
Πάντα ήταν ανάμεσα στις δυο τους.
Πάντα έβρισκε πράγματα στην μία, που δεν έβρισκε στην άλλη.
Πάντα αναποφάσιστος, εγωιστής, δειλός και ολίγον αλαζόνας.
Με την μία περνούσε αρκετό χρόνο, με την άλλη στιγμές.
Με την μία μιλούσαν για όλα, με την άλλη μόνο για τα σημαντικά.
Με την μία κυκλοφορούσαν στο φως της ημέρας, με την άλλη κρύβονταν στο φως της νύχτας.
Με την μία υπήρχε ηρεμία, με την άλλη πάθος.
Με την μία ήταν πάντα συγκρατημένος, με την άλλη ξέφευγε.
Με την μία ένιωθε ώρες και φορές να πνίγεται, με την άλλη πάντα ελεύθερος.
Η μία ήταν υποχωρητική, η άλλη τα ήθελε όλα δικά της.
Η μία είχε μάθει να ανέχεται πράγματα και καταστάσεις, η άλλη ούτε μύγα στο σπαθί της.
Η μία ήταν τρυφερή, η άλλη γεμάτη πάθος.
Η μία ήξερε πώς να τον ημερώνει, η άλλη πώς να του ξυπνά πρωτόγονα αισθήματα.
Με την μία ένιωθε ασφάλεια, η άλλη τον γέμιζε ανασφάλειες.
Με την μία αισθανόταν παιδί προστατευμένο, με την άλλη γινόταν αυτός ο προστάτης.
Έλεγε και στις δυο ψέματα, προσπαθούσε να κερδίσει χρόνο.
Η μία έμεινε κοντά του.
Η άλλη έφυγε οριστικά.
Αυτός ήθελε αυτή που έφυγε.
Αφιερωμένο..
