Γράφει η Νεφέλη Λαπουρίδου
Έχουμε βρεθεί πολλές φορές σε μια σχέση όπου τα πράγματα έχουν αρχίσει να αλλάζουν. Προσπαθήσαμε τα πάντα και τίποτα δεν λειτούργησε. Τότε μπαίνει στο μυαλό μου η ιδέα του χωρισμού. Του οριστικού χωρισμού. Αλλά κάτι μέσα μου μου λέει πως μείνε λίγο ακόμη, ποτέ δεν ξέρεις, ας ξαναπροσπαθήσουμε. Ας κάνουμε πως δεν συμβαίνει τίποτα.
Τον άνθρωπο σου από την άλλη, τον βλέπεις κάπως σκεπτικό ενώ άλλες φορές σαν να μην έγινε τίποτα. Και σκέφτεσαι, μήπως θέλει κι αυτός να χωρίσουμε; Αλλά, τότε γιατί δείχνει χαρούμενος;
Και εδώ είναι η παγίδα, το μπέρδεμα. Έρχεται μια μέρα, όπου εκεί που νόμιζες ότι ξεχάστηκε, μπήκε κάτω από το χαλί, σου ξεφουρνίζει πως θέλω να χωρίσουμε. Έτσι απλά, ενώ μιλούσαμε για αλλά θέματα, ενώ τρώγατε. Και δεν σηκώνει και κουβέντα.
Δηλώνει πως πρόκειται για μια απολύτως σκεπτόμενη απόφαση και δεν θέλει να αλλάξει, για το καλό μου. Είναι η πιο γνωστή ατάκα αυτή. Και τώρα λες, γιατί δεν πήρα εγώ αυτή την απόφαση μέρες πριν; Γιατί δεν το έκανα εγώ αυτό και να τον αφήσω σύξυλο; Να δω τη δική του αντίδραση;
Η απάντηση είναι πως ίσως δεν τολμούσα, είχα συνηθίσει στη σχέση μας και δεν ήθελα να ξεφύγω από αυτό. Δεν ήθελα να μείνω μόνη μου. Αυτές ήταν η πρώτες σκέψεις στο άκουσμα του χωρισμού, όχι το συναισθηματικό κομμάτι.
Ήταν πολύ ορθολογιστικές σκέψεις και θα έλεγε κανείς πως και άκαρδες. Τόσο καιρό με κάποιον και απλά σκέφτεται το πως θα μείνει μόνη της και όχι ότι θα χάσει τον άνθρωπο της;
Ναι, γιατί οι πρώτες σκέψεις του χωρισμού είναι σκέψεις συνήθως μίσους, έχθρας, θες να κάνεις τον άλλον να νιώσει άσχημα για την απόφαση του. Να υποδυθείς πως δεν σε νοιάζει, είσαι άνετη με αυτό απ’ έξω σου αλλά από μέσα σου νιώθεις τα πρώτα δάκρυα.
Άραγε, γιατί στεναχωριέται κάποιος στο άκουσμα του χωρισμού από τη στιγμή που δεν γινόταν αλλιώς και γιατί δεν πήρα εγώ αυτή την απόφαση νωρίτερα;
Όλες αυτές οι απαντήσεις θα έρθουν όταν καταλαγιάσει ο χωρισμός και τα συναισθήματά του. Όταν βαθιά μέσα σου έχεις συγχωρέσει και αποδεχτείς αυτό που έγινε. Μόνο τότε θα αναστοχαστείς για αυτό που έγινε με ωριμότητα και θα δώσεις απαιτήσεις σε ερωτήματα που μάζευες για μήνες.
