Γράφει η Νεφέλη
Ναι μωρό μου γκρινιάζω και ξέρω πως κατά βάθος σου αρέσει.
Όχι, δεν αρχίζω τη μουρμούρα αδικαιολόγητα. Πάντα μου δίνεις μια αφορμή. Άλλωστε σου είναι εύκολο να με φορτώσεις για να πάρω μπρος. Έχεις ταλέντο σε αυτό και δεν μπορώ να σου το στερήσω.
Η γκρίνια, όπως και η ζήλια στη σωστή δοσολογία μπορούν να κάνουν θαύματα.
Έχει τη δική της τεχνική για να είναι παραγωγική.
Οι χύτρες έχουν τη βαλβίδα εκτόνωσης και όταν μαγειρεύεις το καπάκι στην κατσαρόλα δεν πρέπει να είναι τελείως κλειστό, για να φεύγει ο υπερβολικός ατμός.
Έτσι και η σχέση ή η συμβίωση. Μια κατσαρόλα είναι που κάθε μέρα μαγειρεύει ένα φαγητό.
Φαντάσου να μην έβγαινε ο ατμός! Θα γινόταν όλα πύραυλος.
Γκρινιάζω, γκρινιάζεις, γκρινιάζουμε. Γρατζουνάμε τις χορδές μας για να μην σκουριάζουν και να διατηρούνται σε φόρμα.
Ξέρουμε πολύ καλά πως κι αυτή κρύβει τη δική της γοητεία και έχει τα δικά της μυστικά.
Μουρμουράμε λοιπόν γιατί αγαπιόμαστε, γιατί νοιαζόμαστε, γιατί ανησυχούμε, γιατί φοβόμαστε.
Ναι αγαπημένε μου γκρινιάρη που μου τσιτώνεις τα νευράκια κάποιες φορές, το ξέρω πως το κάνεις γιατί με νοιάζεσαι και με πονάς, όπως κι εγώ εσένα.
Μετά από τόσα χρόνια γνωρίζουμε πολύ καλά πως όταν επικρατεί σιωπή και όχι γκρίνια η κατάσταση είναι δύσκολη.
Λατρεύω την μουρμούρα σου, σημαίνει ότι με αφουγκράζεσαι, με παρακολουθείς. Όταν είσαι ήσυχος εξωτερικά, μέσα επικρατεί πόλεμος. Και ο κρυφός πόλεμος με φοβίζει…
Κι όσο για σένα γλυκέ μου, τη γκρίνια μου ή αλλιώς το νιαούρισμα μου, το ξέρω πως το αποζητάς. Γιατί ξέρεις πως σε αγαπώ κι όταν αγαπάς είναι αδύνατον να σιωπάς για πολλούς και διάφορους λόγους, για μικρές ή ασήμαντες αφορμές.
Παραφράζοντας στίχους γνωστού τραγουδιού θα πω λοιπόν.
Γκρίνια μου, γκρίνια μου, με σένα η καρδιά μου είναι ζωντανή, μίλα μου μα φύγε όταν έρθει εκείνος να με βρει.
Άλλωστε είμαι γυναίκα, και γυναίκα χωρίς γκρίνια γίνεται;
