Γράφει η Σαντορινιού Μαρία-Γεωργία
Με ένα (check in) τσεκ ιν, βρίσκεσαι μαζί μου. Με ένα like και μια καρδιά, δηλώνεις την αγάπη σου. Λοιπόν, για ποιες πράξεις μου μιλάς;
Όλα στην ζωή μοιάζουν, σαν ένα σύννεφο. Ο ήλιος των οφθαλμών σου καλύπτεται από αυτό το σύννεφο.
Δεν υπάρχουν ηλιαχτίδες που να διαπερνούν το γκρίζο και μουντό σύννεφο για να δεις, έστω και λίγο την πραγματική, ωμή αλήθεια.
Θέλεις πάντα να βρίσκεσαι μέσα σε αυτό το σύννεφο.
Γιατί..
νιώθεις ασφάλεια,
νιώθεις εμπιστοσύνη,
νιώθεις καλά μέσα σου,
… και ας μην είναι αληθινό όλο αυτό.
Αφήνεσαι στα λόγια κάποιου και τα δεσμεύεις μέσα στην καρδιά σου.
Γνωρίζεις, ότι τα λόγια είναι ψέματα, αλλά δεν θέλεις να δεις καθαρά και κρύβεσαι πίσω από το σύννεφο.
Όλο λόγια και από πράξεις τίποτα!
Τι περιμένεις;
Αν δεν βγάλεις το γκρίζο σύννεφο από την ψυχή σου για να πας παρακάτω, δεν πρόκειται να δεις πράξεις.
Όλα είναι ένα καλό-φτιαγμένο παραμύθι, λες στον εαυτό σου, ότι είναι όλα εντάξει, γιατί μου έκανε like σε μια φωτογραφία μου στο Facebook.
Όχι, δεν είναι εντάξει.
Πού είναι οι πράξεις σου;
Πίσω από μια γυάλινη οθόνη.
Τί να τα κάνω όλα αυτά, αν η καρδιά σου δεν μου λέει τίποτα.
Απλά είναι εκεί μέσα στο σώμα σου.
Δεν ξέρεις πώς να συμπεριφερθείς, διότι δεν έχεις μάθει πώς να διεκδικείς αυτό που επιθυμείς.
Όλα τα θεωρείς εύκολα με τα λόγια
Ποια λόγια;
Και αυτά τα λόγια αν δεν έχουν βάση, σβήνουν σαν το σύννεφο.
