Γράφει ο “Ανώνυμος”
Πόσο πιο απλή η ζωή όταν δε περιμένεις τίποτα; Όταν απλά τη ζεις. Χαλαρά. Χωρίς προσδοκίες. Χωρίς αναμονές. Χωρίς κανένα άγχος. Απλά αφήνοντας την κάθε μέρα να ξημερώσει.
Είναι καλύτερα τα όνειρα να μετατρέπονται σε στιγμές. Σε καθημερινές πράξεις. Σε αληθινά γέλια. Σε αναπάντεχα παθιασμένα φιλιά. Σε απρόσμενες συναντήσεις. Σε έρωτες που δε περίμενες. Σε ξαφνικές, σφιχτές αγκαλιές.
Είναι ανούσιο να κάνεις σχέδια. Να κάνεις όνειρα τρελά. Οι άνθρωποι δίπλα σου δε συμβαδίζουν μαζί σου σχεδόν ποτέ. Κι αν νομίζεις ότι το κάνουν, έρχεται η στιγμή που κανείς απ τους δυο δε πιστεύει πως ήταν κάποτε στον ίδιο δρόμο. Τα σχέδια είναι μόνο για τα μικρά παιδιά που τα αποτυπώνουν σε ένα κομμάτι χαρτί. Όλα τα άλλα είναι για να μένουν σε κάτι υπέροχα ροζ συννεφάκια εκεί ψηλά στον ουρανό.
Γι αυτό σου λέω.. χαμογέλα και μη περιμένεις τίποτα. Όλα έρχονται όταν πρέπει!