Γράφουν ο Μάνος Σαββίδης και η Σοφία Παπαηλιάδου
Φωτογραφίζει ο Μάνος Σαββίδης
Ο παππούς μου βλέποντας με να μεγαλώνω διακριτικά, βλέποντας το μπουλινγκ που έτρωγα για τα παραπάνω κιλά μου, τα γυαλιά μου, τα περίεργα μαλλιά μου, την περίεργη μουσική και τα σκουλαρίκια, μου έλεγε να μην αφήσω ποτέ μόνο του το παιδί που όλοι κρύβουμε μέσα μας.
Μην μεγαλώσεις ποτέ.
Μην γίνεις ίδιος με την μάζα. Μην γίνεις ένα αντίγραφο. Μην γίνεις σαν κι αυτούς.
Γίνε το χέρι που θέλεις να έρθει και να σε σώσει.
Μην προσπαθήσεις να χωρέσεις σε καλούπι. Μην σε μικρύνεις για να μπορέσεις να ταιριάξεις με εκείνους που δεν προορίστηκες ούτε να μοιραστείς ούτε να δοθείς.
Μην σου κόψεις τα φτερά επειδή η μάζα δεν ξέρει να πετάει.
Εσύ, να γίνεις γενναίος, επαναστάτης με ουσία.
Γίνε ένα ύφασμα παράξενο και μοναδικό. Πάπλωμα μπαλωμένο από εκείνα που φτιάχτηκαν μια φορά.
Τέτοιος να είσαι. Τέτοιος να τολμήσεις να μείνεις.
Κι όταν έρθει η ώρα το χέρι σου να κλείσει ένα άλλο χέρι, μην φοβηθείς.
Να τολμήσεις..
