Γράφει η Μαρία – Γεωργία Σαντορινιού
Έτσι είναι.
Τί δεν συμφωνείς;
Υπάρχει άνθρωπος που κάνει τον καλό μαζί σου και υπάρχει άνθρωπος που είναι καλός μαζί σου.
Θα διακρίνεις έναν αληθινό άνθρωπο πίσω από το μακιγιάζ της φιλίας.
Μην τους συγκρίνεις όλους. Δεν σου ταιριάζει γιατί και εσένα κάποιος σε συγκρίνει..
Γιατί βάζεις ταμπέλες και δίνεις τίτλους σε πολλούς που δεν το αξίζουν;
Ενθουσιάζεσαι γρήγορα και πετάς στα σύννεφα.
Αλλά γρήγορα θα έρθει η πτώση σου.
Γλυκά πρόσωπα σε μυστικό βλέμμα.
Άψυχα πνεύματα σε άπληστα σώματα.
Τίποτα περισσότερο από ένα θυσιαστήριο για περισσότερο χρήμα.
Για περισσότερο συμφέρον.
Υποκρισία.
Παρ’ολα αυτά μια μυστική άγνωστη βοήθεια έρχεται προς σε σένα.
Μην συγκρίνεις.
Μην τους βάζεις όλους στην ίδια μοίρα.
Πώς θα καταλάβεις τον άνθρωπο με την μάσκα;
Μα είναι απλό. Μπορεί να συναντάς ένα γελαστό, πρόσχαρο άτομο κάθε μέρα αλλά η αύρα του να στάζει φαρμάκι και όσο μακιγιάζ και να βάζει, η ψυχή του είναι αποκρουστική.
Μην ξεγιελιέσαι.
Αν δεν μπορείς να τον διακρίνεις…
Αυτός ο άνθρωπος είναι κενός, κάνει θόρυβο. Η μάσκα που φοράει μπορεί να δείχνει ένα ζεστό και φιλόξενο άτομο αλλά η ψυχή του είναι εκείνη που θα σε βοηθήσει να τον διώξεις από την ζωή σου.
Μόνο μπελάς είναι.
Ένα άδειο χαρτί χωρίς λέξεις.
Δεν έχει να σου προσφέρει τίποτα παρά μόνο την υπερηφάνεια του.
Και εκείνος που είναι καλός μαζί σου πώς θα καταλάβεις, ότι δεν είναι απλά ένας πολύ καλός ηθοποιός;
Η μάτια του θα σε μαγνητίσει, θα σε κάνει να νιώσεις σπουδαίος στο πρόσωπο του.
Θα σε ανεβάσει ψηλά και θα κρατάει γερά πάνω τις ωμοπλάτες του ώστε να δέχεται όλα τα βέλη που θα σου ρίχνουν οι ζηλόφθονες περαστικοί. Ο πόνος σου θα είναι το μαρτύριο του και η χαρά σου θα είναι η ευτυχία του.
Ένας άνθρωπος χωρίς μάσκα θα σε αγκαλιάσει με την ψυχή του και ας μην έχει λόγια να σου πει.
Όμως, το θέμα εδώ είναι ο άνθρωπος με την μάσκα.
Μόλις τον αναγνωρίσεις, να τον αποφεύγεις. Να τρέχεις μακριά.
Είναι μια ανούσια χωματένια ύλη.
Και τίποτα παραπάνω…
