Γράφει η Δώρα Βλαχοπούλου
Το χειρότερο χαρακτηριστικό σε αυτόν τον κόσμο είναι η γκρίνια. Ένα ουσιαστικό, που μόνο ουσιαστικό δεν είναι. Μπορεί να είναι γένους θηλυκού, αλλά δεν παρατηρείται μονάχα στο γυναικείο φύλο.
Τα τελευταία χρόνια η γκρίνια έχει εισχωρήσει σε όλα τα σπίτια, αναβλύζει σε όλες τις ψυχές και εξαπλώνεται σαν ιός. Κάθε ημέρα ακούς ανθρώπους να γκρινιάζουν, να παραπονούνται για το πως είναι η ζωή τους, το πόσο χάλια είναι η δουλειά τους και πόσο κατά διαόλου πάνε τα ερωτικά τους.
Και είναι εκείνοι, οι ίδιοι άνθρωποι, που οι επιλογές τους τους οδήγησαν σε εκείνο το σημείο της μεμψιμοιρίας. Και που παραπονιούνται για τα αποτελέσματα των επιλογών τους. Για όλα αυτά που περνούσαν από το χέρι τους και δεν τα άλλαξαν ή δεν προσπάθησαν να τα αλλάξουν.
Επικρίνουν όλους τους υπόλοιπους για τα λάθη τους, δίχως να συνειδητοποιούν. Κάποια μέρα ίσως καταλάβουν πως μόνο εκείνου που προσπαθούν πολύ έχουν δικαίωμα στο παράπονο.
Κάθε στόμα που ανοίγει έχει, τουλάχιστον, ένα λόγο για να γκρινιάξει και κανένα λόγο για να χαμογελάσει.
Για κάποιους η γκρίνια αποτελεί το πιο δυνατό χαρτί τους. Κρίμα…
Comments are closed