Για όσα αξίζουν στην ζωή, βρίσκουμε πάντα χρόνο

Γράφει η Μαρίνα Κρητικού

Οι εντατικοί ρυθμοί στους οποίους ζούμε, μας έχουν κάνει να μην αναγνωρίζουμε πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος, παρά μόνο αν το δούμε συγκριτικά με τα παιδιά μας. Κοιτάζοντας τα διαπιστώνουμε πόσο έχουν μεγαλώσει, πόσο έχουν ψηλώσει και ανάβουν μόνα τους το φως του δωματίου τους, ενώ μέχρι πριν λίγο καιρό ζητούσαν βοήθεια και γενικώς αυτονομούνται σε όλο και περισσότερες δραστηριότητες.
Παράλληλα εμείς νιώθουμε τόσο πνιγμένοι στις υποχρεώσεις που καταλήγουμε να τις βάζουμε σαν προτεραιότητα, με αποτέλεσμα όλα τα θέλω μας και οι ανάγκες μας να μένουν πίσω με την μόνη δικαιολογία ότι δεν υπάρχει χρόνος. Πολλοί από εμάς διαμαρτύρονται ότι δεν τους φτάνουν οι 24 ώρες που έχει κάθε μέρα και ότι φτάνει το βράδυ και έχουμε κάνει τα μισά από όσα θα θέλαμε να είχαμε κάνει. Πόσο όμως η έλλειψη χρόνου ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και πόσο αποτελεί δικαιολογία πίσω από την οποία κρυβόμαστε; Μήπως δεν διαχειριζόμαστε σωστά τον χρόνο μας και γι’ αυτό δεν επαρκεί ποτέ για να κάνουμε τα όσα θέλουμε ή μήπως βάζουμε υπερβολικά πολλούς στόχους μέσα στην ημέρα;
Ίσως διαπιστώσουμε αν το σκεφτούμε πιο σχολαστικά, ότι πάντα βρίσκουμε χρόνο για να είμαστε εντάξει σε πρέπει και σε υποχρεώσεις, αλλά τα δικά μας ουσιαστικά θέλω μένουν πίσω. Συνεπώς χρόνος υπάρχει, αρκεί πραγματικά να το θέλουμε. Είναι πολύ σημαντικό να φιλτράρουμε τι θεωρούμε εμείς σημαντικό στην παρούσα φάση της ζωής μας και τι όχι, τι είναι βασικό να μπει σε προτεραιότητα και τι μπορεί να περιμένει. Συνήθως τείνουμε να διεκπεραιώνουμε όσα θα μας “ανεβάσουν” στα μάτια των άλλων, θα νιώσουμε αποδεκτοί και δεν θα μας κρίνουν. Είναι όμως αυτά “εμείς” ή είναι “οι άλλοι”; Πότε ήταν άραγε η τελευταία φορά που βρήκαμε χρόνο να υλοποιήσουμε τις ανάγκες μας;
Μια ζωή μάθαμε ότι οι άλλοι πρέπει να είναι ευχαριστημένοι πρώτα και εμείς θα πάρουμε όποιο τελευταίο ψιχουλάκι περισσέψει. Αυτό κάθε άλλο παρά λειτουργικό είναι και μας βοηθάει στην καθημερινότητα μας, καθώς καταλήγουμε να νιώθουμε αδικημένοι, χαμένοι και με ένα μεγάλο κενό μέσα μας. Ήρθε λοιπόν η ώρα να επαναπροσδιορίσουμε τις αξίες και τους στόχους μας. Θέλουμε να είμαστε καλοί με τους άλλους και να έχουν έναν καλό λόγο να πούν ή να είμαστε καλοί με τον εαυτό μας και να νιώθουμε καλά μέσα σας; Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να επαναπροσδιορίσουμε τις ανάγκες μας, να πείσουμε τον εαυτό μας ότι το αξίζει. Μόλις το πετύχουμε, ως δια μαγείας θα βρεθεί χρόνος! Αξίζει να το προσπαθήσουμε και να δώσουμε και ένα διαφορετικό πρότυπο προς μίμηση στα παιδιά μας.