Γράφει ο Άγγελος Μοναχικός.
Ίσως να σκεφτέσαι ότι δεν σε νοιάζομαι,δήθεν πήρα ότι είχες να μου δώσεις και τώρα στήνω τον πάγκο μου να πουλήσω δυό σκόρπια,δεν γίνεται να είμαστε μαζι,και δεν θα σε ξεχάσω ποτέ.
Δεν έχω μάθει να πουλάω ούτε να αγοράζω συναισθήματα κι αυτό γιατί δεν είχα την τύχη να με παιδαγωγήσουν με υποκρισία και δόλο.
Ευτυχώς με πλούτισαν με “εγωισμο”!
Έναν διαφορετικό εγωισμο απο τους άλλους.
Εγώ θέλω να νοιάζομαι για εσένα.
Εγώ θέλω να σου δείχνω τι νίωθω.
Εγώ θα μαι ο πρώτος που θα κλάψει αν πονέσεις.
Εγω ναι, ο εγωιστής!
Θα σε βοηθήσω να με πατήσεις, να με τσαλακώσεις, θα με δείς να σέρνομαι στο πάτωμα.
Εγώ όμως θα είμαι εκείνος που αν βρεθείς στο βούρκο, θα πέσω μέσα να σου δώσω την ανάσα μου, να σου δώσω και πάλι ζωή.
Και πάλι εκεί θα υποκύψω όμως για να χαρείς.
Το κάνω για εμένα, να σε βλέπω χαρούμενη,να ξέρω ότι είσαι καλά, είναι αρκετό για μένα.
Τόσο πολύ ναι, βλέπεις η αγάπη δεν υποκύπτει σε σκληρότητες, ούτε σε συμφέροντα.
Είναι κι αυτή η ανθρωπιά που κρύβουν κάποια κορμιά που την ζηλεύουν και οι Αγγέλοι.
Εγώ δεν είμαι Άγγελος όμως,είμαι ένας εγωιστής ξεχωριστός απο τους άλλους.
Ο δικός σου.
LoveLetters
