Γράφει η Ρούλα Παγιαλάκη
Δεν θέλω λοιπόν, να μπω στην θέση σου.
Δεν θέλω να μπω στα δικά σου παπούτσια.
Δεν θέλω να πάρω τα δικά σου προβλήματα, τους δικούς σου φόβους, τις δικές σου ενοχές για να δω πώς είναι.
Για να καταλάβω, για να νιώσω, για να αισθανθώ.
Δεν θέλω να σταθώ σε ξένα πόδια, να φορέσω παπούτσια δανεικά.
Δεν θέλω να με βάλεις στην δική σου φυλακή, να με εγκλωβίσεις, να με παγιδεψεις.
Μπορώ πάντα να δραπετεύω όταν χρειάζεται να σώσω τον εαυτό μου.
Δεν θέλω να πάρω κάτι που δεν μου αναλογεί, ούτε να πνίξω το δικό μου εγώ,για να δω πώς είναι το δικό σου.
Δεν θέλω να μπω στην θέση σου, γιατί πολύ απλά δεν με ενδιαφέρει.
Θέλω να μπορέσεις να με κάνεις να καταλάβω, θέλω να μου μεταδόσεις, θέλω να με πείσεις.
Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις δικές του επιλογές, για τον δικό του τρόπο ζωής.
Μην μεταθέτεις τις ευθύνες σου, μην φορτώνεις σε άλλους τις λάθος σου επιλογές.
Η ζωή είναι δέντρο με χιλιάδες παρακλάδια, πολλές φορές είναι αρκετό το να μπορείς απλά να είσαι ευέλικτος.
Αφιερωμένο….
