Γράφει ο Τάσος Ζαννής
Ίσως η ποίηση τελικά,
στον δικό του κόσμο,
να μην μπορεί να τα εξηγήσει όλα,
γιατί ακόμα ψάχνει το γιατί
η επιθυμία του να βυθιστεί μέσα της,
είναι τόσο ακατανίκητη.
Δεν θέλει τίποτα πιο πολύ
από το να φτιάξει έναν κόσμο στον οποίο
όλα τα φώτα θα πηγάζουν
από τα μάτια της.
Δεν θέλει τίποτα πιο πολύ
από το να της ψιθυρίσει τα ανείπωτα
και το σώμα της να κατασπαράζει
το μυαλό του.
Δεν θέλει τίποτα πιο πολύ
από το να την δει
να χαμογελάει γλυκά
και να πιστέψουν μαζί
σε κάτι πιο Μεγάλο.
Την είχε ονειρευτεί
πριν καν κοιμηθεί,
και μόλις ξύπνησε
μπόρεσε να δει καθαρά
όλους τους λόγους
που οι ποιητές γράφουν ποιήματα.
Θα φτιάξει τη δική του ποίηση
για να καταλάβει την παρασυρτική της ικανότητα
να τον κάνει να θέλει
μόνο εκείνη.
Συμβαίνουν όλα
τώρα
και πάει καιρός
από τότε που ένιωσε ξανά
τόσο ζωντανός.
[ιστορίες που ίσως έχουν συμβεί]
