Περιμένοντας το τέλος, σκέφτομαι την αρχή.
Υπάρχουν τόσα που θέλω να σου πω…
Όμως θα με άκουγες προσεκτικά, αν σου έλεγα, πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός;
Ξέρω ότι δεν είσαι σε θέση να το φανταστείς.
Παρόλα αυτά, μπορώ να σου πω ότι θα ξυπνήσεις μια μέρα και θα διαπιστώσεις πως η ζωή σου έχει προχωρήσει με μια τέτοια ταχύτητα, ταυτόχρονα αδιανόητη και σκληρή.
Οι πιο έντονες στιγμές θα μοιάζει σαν να έχουν συμβεί μόλις χθες και τίποτα δεν θα μπορεί να σβήσει τον πόνο και την ευχαρίστηση, την απίστευτη ένταση της αγάπης και την ζωηρή ευτυχία της.
Όπως και την ζοφερή σκοτεινιά των παθών που δεν εκπληρώθηκαν, δεν εκφράστηκαν, δεν βρήκαν ανταπόκριση…
Θα γεράσεις και θα συνειδητοποιήσεις ότι δεν υπάρχουν απαντήσεις, μόνο ιστορίες…
