Δώσε μου ακόμα μια στιγμή, έρωτα, ψυχή και σώμα!

Γράφει η Ρ.Ε

Και τι είναι η ζωή; 
Στιγμές. 
Στιγμές που περνάνες αδιάφορες, στιγμές που μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη!
Ειδικά αυτές του έρωτα.. 

Αχ θεέ μου, πες μου αλήθεια, πώς γίνεται αυτό; 
Ας ήταν κι αυτές από κοινό μελάνι, να σβήνονταν με λίγες στάλες από δάκρυα, και να τελείωνε εκεί.. γιατί κακά τα ψέματα, έρωτας χωρίς δάκρυ, δεν υφίσταται. 

Ξεχειλίζει η ψυχή απ’τα μάτια και γίνεται δάκρυ καυτό. Μόνο τότε είναι έρωτας, τότε που νιώθεις να πονάνε τα σωθικά σου από τον πόθο. Γιατί στον έρωτα, ποθείς τον άνθρωπό σου κι ανυπομονείς για τη στιγμή που θα τον φέρεις κοντά σου, κατάσαρκα! 

Γι’αυτές τις στιγμές ζει ο έρωτας, κι ίσως για ένα ξεροκόμματο ακόμα! Μια ώρα, μια στιγμή που φαντάζει αιώνια, μπροστά στη ρουτίνα της καθημερινότητας! 

Αρκείται με το λίγο, γιατί μετά το κουβαλάει μέσα του για ώρες, και μέρες, ώσπου να ξαναγίνει η πολυπόθητη συνάντηση των ψυχών και των κορμιών, που ζητάνε εξιλέωση, παγιδευμένοι στην καθημερινότητα..

Δύσκολο; Ναι. 
Όμορφο; Ναι. 

Δωσε μου τις στιγμές μου πίσω..