Γράφει ο Nickolas M.
Είμαι εδώ.
Στην πλημμυρίδα και την άμπωτη.
Στον καυτό ήλιο και τον κρύο αέρα.
Στις φωτεινές όμορφες μέρες και τις σκοτεινές σκληρές νύχτες.
Είμαι εδώ.
Στους εχθρούς και τους «φίλους» που θέλουν να μας σπάσουν και τους πιστούς και αγαπημένους που μας προστατεύουν με την αγάπη τους.
Στην ανάποδη μέρα και τις τρικλοποδιές και στην ήρεμη βόλτα στην αγαπημένη μας παραλία.
Στην τρέλα της μέρας με τις υποχρεώσεις, τη δουλειά, τα παιδιά και στο όμορφο απόγευμα στον καναπέ μας μπροστά στο τζάκι.
Είμαι εδώ.
Όταν καταρρέεις να σε κρατήσω κι όταν πετάς να φυσήξω δυνατά να πας ακόμα πιο ψηλά.
Όταν κλαις να σκουπίζω τα δάκρυα μας κι όταν γελάς να σε φωτίζω με περισσότερο φως.
Όταν σε οικτίρεις να σε σπρώχνω προς τα πάνω κι όταν ανεβαίνεις μέχρι τον ήλιο να σε καμαρώνω.
Είμαι εδώ.
Για την αγάπη μας.
Για την ζωή μας.
Για το παρόν και το μέλλον μας.
Για όλο αυτό που φτιάξαμε μαζί και το κάναμε οικογένεια.
Είμαι εδώ για εμάς, για πάντα…
