Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου
Είμαστε απλώς άνθρωποι… Και εγώ και εσείς και ο κύριος που σας πλήγωσε και η κοπελιά που σας παράτησε, όλοι…
Όλοι φτιαγμένοι από τα ίδια βασικά υλικά.
Έτσι απλά, «άνθρωποι».
Αυτός είναι ο κοινός μας παρονομαστής, που μας μετατρέπει όλους σε κλάσματα ομώνυμα.
Με τις ίδιες ανάγκες, τις ίδιες δυνάμεις, τις ίδιες πιθανότητες και τα ίδια όπλα.
Σε τι διαφέρουμε; Στον αριθμητή φυσικά! Τον αριθμητή ενός κλάσματος που περιλαμβάνει όλες τις εμπειρίες μας, όλες τις συνθήκες που ζήσαμε αλλά και τον τρόπο που επιλέξαμε να τις διαχειριστούμε.
Όλοι, όμως, είμαστε άνθρωποι. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από αυτό.
Έχουμε ανάγκη από αγάπη και συντροφικότητα, για να μπορέσουμε να μοιραστούμε με τους άλλους την ζωή μας.
Έχουμε ανάγκη από τα λάθη μας, για να μάθουμε από αυτά.
Έχουμε ανάγκη όμως και από τα λάθη των άλλων, που μπορεί να μας πλήγωσαν αλλά μας έμαθαν πολλά.
Έχουμε ανάγκη από την αναποδιά, για να εκτιμήσουμε τις χαρούμενες ανατροπές.
Χρειαζόμαστε το αδιέξοδο, για να βρούμε τον τρόπο να ξεφύγουμε από αυτό.
Χρειαζόμαστε τις ασθένειες, για να εκτιμήσουμε το σώμα και την υγεία μας.
Χρειαζόμαστε την μοναξιά, για να μάθουμε να δείχνουμε την αγάπη μας για τους ανθρώπους που νοιαζόμαστε.
Χρειαζόμαστε τις αποτυχίες, για να ξέρουμε πώς να της αποφύγουμε.
Χρειαζόμαστε τον θυμό και τα νεύρα, για να εκτονώσουμε την ψυχή μας.
Χρειαζόμαστε και τα δάκρυα, για να γαληνέψουμε την ένταση των συναισθημάτων που μας πνίγουν.
Τέλος, χρειαζόμαστε την «ανθρωπιά» μας, για να μην χάσουμε την φύση μας, για να μην γίνουμε χειρότεροι από τα ζώα. Την ανθρωπιά που επιβάλλει να νοιαζόμαστε για τον διπλανό μας, να πολεμάμε για την ευτυχία μας και υπερασπιζόμαστε τους αδύναμους.
Η διαδρομή της ζωής είναι ένας δρόμος που χαράζει ο καθένας για τον εαυτό του, με εμπόδια, στροφές και ευθείες. Αν είστε ακόμα μπροστά στα εμπόδια, θυμηθείτε ότι αξίζει να στρίψετε. Και αν είστε στην ευθεία, μαζέψτε δυνάμεις γιατί μετά την επόμενη στροφή, θα εμφανιστεί και το δικό σας εμπόδιο.
Είμαστε απλώς άνθρωποι.
Σε αντίθεση λοιπόν με τα άλλα πλάσματα της φύσης, εμείς μπορούμε να ξαναγεννηθούμε από τις στάχτες μας πολλές φορές, ξανά και ξανά.
Εμείς μπορούμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας και να ξαναρχίσουμε από την αρχή, κάνοντας τις αδυναμίες, δύναμη και τα προβλήματα, μαθηματικές εξισώσεις που στο τέλος πάντα βρίσκεται ο άγνωστος «χ».
Εκμεταλλευτείτε το και ζήστε το!
