Είσαι γυναίκα, όταν τη φθορά του χρόνου, θα ξέρεις να την κάνεις εμπειρία ζωής.

Γράφει ο Κώστας Ανδρεόπουλος

Αν καταλάβεις πότε σου τι τίτλο φέρεις απο τη φύση σου ίσως τότε να αλλάξουν πολλά στον τρόπο σκέψης σου αλλά και στην αντίληψη σου.
Αν κατανοήσεις ποτέ σου μικρό μου κορίτσι, πόσο αλλιώτικη και πολυπλοκότερη είσαι απο εμάς και που η φύση πρόσταξε για την ταυτότητα σου, ίσως και να πανικοβληθείς ή να νιώσεις μοναξιά για μιά στιγμή.
Ίσως όμως και με το πέρασμα των χρόνων να κατανοείς και να αντιλαμβάνεσαι, να μετράς και να προσθαφαιρείς, να ζυγίζεις και να γίνεσαι πιο επιλεκτική με τα θέλω και τις καταστάσεις που θα έρχονται στον δρόμο σου. Ίσως κορίτσι μου κάποια στιγμή στη ζωή σου, αυτό που αποκαλείς “φθορά του χρόνου”, να το αναθεωρήσεις και να το μετονομάσεις σε εμπειρία!
Και τότε να δείς πώς θα δείχνει ολάκερος ο κόσμος μέσα απο τη δική σου τη ματιά, πώς το χρόνο και το δόσιμο σου θα το μοιράζεις ποιοτικότερα, ορθά και εκεί που περισσότερο σου πρέπει. Πώς τον άντρα θα τον ξεδιαλέγεις και τον όσο δυνατόν ποιοτικότερο απο χιλιόμετρα θα τον οσφρύζεσαι και θα τον ξεχωρίζεις.
Πώς οι ανάγκες σου στον έρωτα θα είναι αλύγιστες και οι υποχωρήσεις όπως και οι συμβιβασμοί με κάτι λίγο ή ξένο προς εσένα, δεν θα χωρούν πουθενά.
Για το πώς η αγάπη θα σου δίνεται και καμιά αμφιβολία δεν θα σου αφήνει στο μυαλό σου να γέννας.
Πώς οι σκέψεις και οι θύμησες σου μόνο θετικό πρόσημο θα φέρουν, εξαργυρόνωντας τα θέλω σου, στο πρίν αλλά και στο τώρα.
Πώς εσύ θα δίνεσαι και πλέον ούτε κατά διάνοια δεν θα κερδίζεσαι. Και ας νομίζουν πως σε κέρδισαν και ας σε νομίζουν για κατάκτημα ολοδικό τους.
Εσύ την αλήθεια θα γνωρίζεις και θα την ορίζεις.
Εκεί που ο νους και η καρδιά σου συγκατάθεσαν ταυτόχρονα την ήττα τους. Εκεί και μόνο εκεί θα σκορπίζεις αισθήσεις και ψυχή, σώμα και μυαλό..
Εκεί που θα επιλέγεις εσύ να δίνεσαι, σε πρόσωπα ή καταστάσεις, πλέον δεν θα το κάνεις πειραματικά ή δίχως σιγουριά.
Θα το κάνεις με σοφία και συνείδηση, με γυναικείο ένστικτο που πλέον τότε, ποτέ δεν θα λαθεύει..