Εσένα δώσε μου πολύ..

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου 

Εσένα δώσε μου πολύ, πιο πολύ από ότι σημαίνει η λέξη πολύ, ολοκληρωτικά.

Εσένα δώσε μου και εγώ θα πετάξω στα ουράνια σαν την πιο ευτυχισμένη γυναίκα στον κόσμο ετούτο.

Εσένα δώσε μου, την ψυχή σου, το κορμί σου, εκεί να στέκομαι να σε ακουμπάω, να σε κοιτάω να αναπνέω την ανάσα σου που σαν μπαίνει μέσα μου με κάνει και υπάρχω.

Εσένα μάτια μου, εσένα μόνο δώσε μου με όλες σου τις λιακάδες, τις καταιγίδες, τις γλύκες και τις αλμύρες.

Εσένα δώσε μου σαν να είναι η πρώτη και η στερνή φορά, σαν να φεύγεις και να πρέπει να αφήσεις το αποτύπωμά σου επάνω μου για να μην σε χάσω ποτέ.

Μόνο εσένα δώσε μου με όλα τα γράμματα γραμμένα κεφαλαία, με τη φωνή να ουρλιάζει το όνομά σου για να το ακούσεις όπου και αν είσαι.

Εσένα δώσε μου.

Εσένα!