Γράφει η Βίκυ Πλευρίτη
Ψιτ ψιτ γατάκια…σε σας μιλάω «αντράκια» που κρύβεστε πίσω από το δάχτυλο σας.
Σε σας που το παίζεται διπλό και τριπλό ταμπλό, δεν είμαστε όλες μας χαζούλες.
Μπορεί με τα λογάκια τα όμορφα να κολακευόμαστε, γιατί δεν τα ακούσαμε από τη μαμά μας, από τη δασκάλα μας και δεν αποκτήσαμε στην ώρα του, το «γνώθι σαυτόν» μας, μα τώρα πια ξυπνήσαμε. Δεν είμαστε στερημένες από λόγια πια, αφού αυτά από τα στόματα των πιο πολλών αρσενικών (έτσι αναγράφεται το φύλο τους στην ταυτότητα τους) περίσσια βγαίνουν.
Την ευκαιρία σας θα σας στη δώσουμε, μα για κορόιδα πια αν ψάχνετε, βγείτε στη γειτονιά σας!
Στη γειτονιά όπου εσείς κατοικείται το ψέμα σας περνάει και ξέρετε γιατί. Γιατί αυτές εκεί, δεν είναι ότι χάφτουν τα ψέματα σας και τους «κρυψινισμούς» σας, αλλά γιατί και αυτές βολεύονται. Για να πάρουν τα δωράκια τους…για να κάνουν το μποτοξάκι τους γιατί χαλάρωσε το μαγουλάκι…για λίγο διαφυγή και εκτόνωση και τέντωμα του κορμιού τους γιατί από τους «δηλωμένους» τους έχουν πια σκουριάσει…μήπως και φορέσουν κάνα καινούριο ρολογάκι.
Η κάθε μία για το δικό της λόγο, κάνει πως σας πιστεύει και ανέχεται τη δήθεν διάσταση σας που λόγω των παιδιών συνεχίζεται και μένετε μαζί με την αξιολύπητη σύζυγό σας (που δεν ξέρετε ως που μπορεί να φτάσει η «κακομοίρα»)και άλλου είδους τέτοιες δικαιολογίες. Δήθεν επαγγελματικά ταξίδια και τηλεφωνήματα που δεν απαντώνται για ποικίλους λόγους είτε είναι μπροστά το παιδί τη μία, είτε γιατί ήσασταν στο ντουζ την άλλη και άλλα τέτοια που με πειστικότητα, νομίζετε, αραδιάζεται.
Και όπου πιάνουν, έχετε στο πίσω μέρος του μυαλού σας ότι και αυτές κάτι πιάνουν «μεγαλύτερο» και αυτό είναι είτε σε μέγεθος από αυτό που έχουν ήδη από τον «επίσημο», είτε στην τσέπη τους για να βάλουν.
Υπάρχουν και οι χαζές στην παραπάνω γειτονίτσα, που σας πιστεύουν γιατί ακόμα ζουν στον παραμυθένιο κόσμο τους και περιμένουν τον πρίγκιπα με το άσπρο άλογο, απεγνωσμένα, και έτυχε εσείς να γυρίσετε να τις κοιτάξετε.
Εδώ όμως σε αυτή τη γειτονιά κατοικούν γυναίκες που δε χαμπαριάζουν. Ψέματα δε λένε, ούτε αθώα, ούτε για να ξεγελάσουν τα παιδιά τους προκειμένου να ησυχάσουν. Και στη μύτη τους γνώριμη δυσοσμία, η ψευτιά και η δηθενιά σας.
Στη γειτονιά αυτή γυναίκες που έχουν φάει στραπάτσα κατοικούν και γατούλες δεν ήτανε ποτέ για να σας το παίξουν τώρα. Εδώ οι υποχρεώσεις πληρώνονται από την τσέπη τη δική τους και ρολογάκια με μπριγιάν δεν ταιριάζουν στους καρπούς τους, γιατί ότι περισσεύει μοιράζεται στη γειτονιά και όπου υπάρχει πραγματική ανάγκη.
Το ψέμα και η δικαιολογία σας εδώ δεν έχει θέση, γιατί στα μούτρα σας θα σκάσει από εκεί που δεν το περιμένετε είτε ευγενικά στην αρχή συνοδευόμενο από τις απαραίτητες επεξηγήσεις, είτε με θόρυβο εκκωφαντικό αν δε λέτε να το κόψετε και να το παίζετε αυθεντίες.
Με την απορία αυτή θα μείνω τελικά πόσο χρονών πρέπει να πάτε μήπως και καταφέρετε να πείτε καμιά αλήθεια;
Πόσο χρονών πρέπει να πάτε για να μάθετε να φέρεστε αντρίκια;
Πόσο χρονών πρέπει να πάτε μήπως και μάθετε πως με μισόλογα και ίντριγκες γυναίκες να μην πλησιάζεται σε αυτή τη γειτονιά;
Αφού μπορείτε να παίξετε μπαλίτσα τοπικά αφήστε τα εκτός έδρας γιατί ηττημένοι πίσω θα γυρίσετε.
Πάρτε την επιβεβαίωση σας στα ψέματα σας, από τις γυναικούλες μοναχά της γειτονιάς σας!
Και αυτές από εσάς είπαμε κάτι «μεγαλύτερο» θα βρουν να πάρουν!
Comments are closed