Γράφει η Ιωάννα Ιακωβίδου
Πόσο κοστίζει ένα φιλί γεμάτο αγάπη;
Πόσο κοστίζει η ίδια η αγάπη;
Ποιο είναι το τίμημα για να ζεσταθεί η ψυχή σου;
Πόσος χρόνος χρειάζεται για να νιώσεις πως ολοκληρώθηκες ως άνθρωπος;
Πώς βρήκες τον τόπο σου, το σπίτι σου και την αγκαλιά σου;
Πόσα λεπτά κρατάει η ευτυχία, πόσο κοστίζει να τη ζήσεις;
Ποια θυσία πρέπει να κάνεις για να αγαπηθείς όπως αγαπάς;
Πόσο πρέπει να περιμένεις για να ανταποκριθεί κάποιος στην αγάπη που του δείχνεις;
Στην μόνιμα ανοιχτή σου αγκαλιά;
Στο γεμάτο τρυφερότητα βλέμμα σου;
Πόσες πίκρες θα καταπιείς και θα προσποιηθείς ότι δεν ένιωσες γιατί… Αγαπάς;
Θα σου πω εγώ!
Τίποτα και καθόλου από όλα τα παραπάνω, η αγάπη δεν είναι ζητιάνα.
Η αγάπη όταν υπάρχει φαίνεται, μένει κι επιμένει.
Δεν εγκαταλείπει στα δύσκολα, δε μένει θυμωμένη γιατί δεν αντέχει να πικραίνει τον άνθρωπο της.
Δεν αντέχει καν στη σκέψη αυτή.
Όλα τα αλλά φίλε μου είναι να είχαμε να λέγαμε, είναι εγωισμός.
Είναι ανικανότητα να αγαπήσει πραγματικά, εκμετάλλευση μιας ψυχής για να ικανοποιήσει τα θέλω του και τίποτα άλλο.
Όσοι αγαπούν γίνονται γέφυρα, βάρκα, λύση στα προβλήματα και στήριγμα για να σηκωθείς όταν πέσεις.
Όλα τα αλλά…. Να είχαμε να λέγαμε, όποτε πες κι εσύ πες “τα λέμε” και φύγε με το κεφάλι ψηλά και κυρίως μη θυσιάζεις τον εαυτό σου στο όνομα της αγάπης.
Γιατί η αγάπη δίνεται απλόχερα όταν υπάρχει.
