Η αδικία, πονά και σημαδεύει.

Γράφει η Βίκυ Πλευρίτη

Όσα ραπίσματα και άδικα σου καταλόγισαν, μην ξεχνάς δεν είσαι ο μόνος, ούτε μόνος! Βήμα, βήμα γονατίζοντας, βήμα, βήμα ματώνοντας, βήμα, βήμα η ζωή.

Αδικία, μια λέξη που πονά όσο τίποτα άλλο. Μια λέξη τόσο άσχημο συναίσθημα. Τραυματικό και ανυπολόγιστη η ζημιά που μπορεί να σου προκαλέσει στην ψυχή και στο σώμα!

Η αδικία που μέσα της κρύβει πρώτα πρώτα το ψέμα. Ψέμα και ανειλικρίνεια από ανθρώπους χειριστικούς και εγωιστές που προκειμένου να γεμίσουν το εγώ τους, ψεύδονται. Άλλοι πιο εύκολα αναγνωρίσιμοι, άλλοι με τα πολλά τους άλλοθι και παίζοντας το παιχνίδι τους για πολλοστή φορά, γνώστες του ρόλου, πρωταγωνιστές στο θέατρο του παραλόγου.

Επωφελούμενοι από σένα, παίρνοντας την επιβεβαίωση τους και ρουφώντας σου την καλοσύνη σου και την αγάπη σου! Και όταν ξεσκεπάζονται σε αδειάζουν στην καλύτερη. Σε πετροβολούνε με ευθύνες, συκοφαντίες και θιγμένοι σε υποβιβάζουν με τα λόγια τους και τους εξευτελισμούς τους.

Και ύστερα η αδικία κρύβει μέσα της και την αχαριστία. «Ουδείς πιο αχάριστος του ευεγερτηθέντος». Ως ανθρώπινα όντα στο αίμα μας είναι το δούνε και λαβείν. Όμως κάποιοι φροντίζουν μόνο να παίρνουν από υλικά μέχρι και συναισθήματα. Να ρουφούν λες και παίρνουν ζωή από σένα. Όταν όμως δεν υπάρχει ανταπόδοση κάποια στιγμή ξυπνάς και σύ με συνέπεια να βλέπεις πως δεν παίρνεις.

Έτσι μετράς τι δίνεις, μειώνεις, αφαιρείς. Κάποια στιγμή στερεύεις, τελειώνεις διότι κάτι περίμενες και συ. Όμως ο αχάριστος δε θα σου δώσει ποτέ, θα εκμεταλλευτεί όσο μπορεί και ύστερα θα βρει το επόμενο του θύμα ή θα επιστρέψει στο προηγούμενο.

Όποιος έχει νιώσει την αδικία στο πετσί του ξέρει και δε μιλώ για όσους φροντίζουν να το παίζουν πάντα θύματα και ριγμένοι. Μιλώ για όσους έχουν ψυχή, καρδιά αγάπη να δώσουν που δε στερεύει, μα λανθασμένα την έδωσαν σε λάθος ανθρώπους που τους πρόδωσαν. Αυτοί γνωρίζουν πόσο επίπονο είναι!

Αγκάθι που δε βγαίνει ποτέ από την ψυχή τους. Αγκάθι που στάζει δάκρυ αίμα στη θύμηση του εμπαιγμού τους από ανθρώπους που επένδυσαν!

Προσοχή στους ανθρώπους που επιλέγεις, μα και αν πάλι πέσεις έξω μην ξεχνάς πως τα κατάφερες και ξανασηκώθηκες. Προσοχή στα μεγάλα λόγια και στις γρήγορες υποδοχές που συνοδεύονται από τυμπανοκρουσίες!

Τα ‘’Ωσαννά’’ αποδείχτηκαν και μετατράπηκαν πολύ εύκολα σε ‘’Άρον, άρον, σταύρωσίν αυτόν’’.
Μην ξεχνάς όμως, μετά τη Σταύρωση έρχεται η Ανάσταση.

Καλή δύναμη σε όλους. ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!