Γράφει ο Τριστάνος
Η κατάθλιψη δεν έχει κανόνες, δεν έχει σταθερές, δεν έχει μπέσα και γι’ αυτό δεν αντιμετωπίζεται και εύκολα.
Είναι ένας ύπουλος εχθρός, ένας ιστός που τον πλέκει το ίδιο το μυαλό και στρέφεται στον δημιουργό του, μέχρι να τον πνίξει.
Δεν θα μιλήσω ιατρικά για την κατάθλιψη, διότι όλοι ξέρουμε τι είναι και πώς θεωρητικά αντιμετωπίζεται.
Θα μιλήσω απλά, ανθρώπινα και με αγάπη!
Η κατάθλιψη χτυπά όταν θα σε βρει αδύναμο. Προσοδοφόρο έδαφος θεωρείται ένας άνθρωπος με χαμηλή αυτοπεποίθηση, που ποτίζεται με το δηλητήριο της κατάθλιψης, από τους γονείς του, από το σύντροφό του ή από την απόρριψη του κοινωνικού περίγυρου.
Βάζουμε τους γονείς κάτω και τους εξηγούμε ότι κάθε παιδί είναι διαφορετικό και δεν θα βγάλουν τα δικά τους απωθημένα πάνω μας. Αν τους αρέσει! Αν όχι, τους βάζουμε στο περιθώριο μέχρι να καταλάβουν.
Χωρίζουμε τον τοξικό σύντροφο. Τον στέλνουμε στον αγύριστο, διότι παρακάτω μας περιμένει κάποιος που θα μας αγαπήσει γι’ αυτό που είμαστε. Πιστέψτε με, υπάρχουν πάρα πολλοί.
Κοινωνικός περίγυρος. Κανένας δεν είναι καλύτερος από σένα. Ούτε εσύ από κανέναν. Όλοι οι άνθρωποι συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον.
Όλοι έχουν μέσα τους κάτι μαγικό. Και κάθε ένα από αυτά, είναι ίσης αξίας και χρησιμότητας!
Η κατάθλιψη χτυπάει και με ένα πένθος. Η ζωή όμως δεν είναι μόνο χαρές. Όλοι περνούν δύσκολες στιγμές. Δεν είσαι ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο.
Όπως μου είπε πρόσφατα και ένας φίλος, δεν υπάρχει “γιατί σε μένα”;
Υπάρχει “γιατί, όχι ΚΑΙ σε μένα”;
Όταν μας πέσει ένα λαχείο, δεν θα πούμε ποτέ: “γιατί σε μένα”; ποιος λοιπόν είναι ο λόγος να το πούμε σε κάτι δυσάρεστο;
Όλα είναι για τους ανθρώπους. Η ζωή θα στα φέρει όλα! Το θέμα είναι πώς θα τα διαχειριστείς.
Όλοι θα φύγουμε κάποτε από αυτή τη ζωή. Το θέμα είναι να την ζήσουμε πριν. Βγείτε έξω και χαμογελάστε, ακόμη και εάν δεν το νιώθετε. Στο τέλος θα δείτε μόνο χαρούμενα πρόσωπα.
Σπάστε τον δηλητηριώδη ιστό που σας περιβάλλει και στείλτε στο διάολο ό,τι σας χαλάει.
Ζητήστε βοήθεια από έναν ειδικό. Το ποτό και οι ουσίες δεν θα σας κάνουν καλά, μόνο ο ήλιος, η αγάπη, η θάλασσα, η παρέα και οι στιγμές μπορούν.
Αγαπήστε τον εαυτό σας με όλη σας τη δύναμη, διότι είναι πολύτιμος.
Ταξιδέψτε! Με τα πόδια, με τρένα με σχεδίες, με τα χέρια, με την ψυχή! Με ό,τι βρείτε και μπορείτε τέλος πάντων. Τολμήστε να κάνετε αυτό που σχεδιάσατε στο μυαλό σας και μην ακούτε τους άλλους.
Δεν πειράζει και να αποτύχετε, όλοι έχουν και τις αποτυχίες τους.
Σπάστε τις αλυσίδες του μυαλού σας, μην αφήνετε την ζωή να περνάει.
Αύριο μπορεί να είναι η ομορφότερη μέρα της ζωής σας. Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις! Είμαστε όρθιοι, είμαστε ζωντανοί…μην αφήνουμε άλλο δευτερόλεπτο να περάσει ανεκμετάλλευτο!
Διότι μια λάμψη είναι η ζωή μας στο σύμπαν. Μια στιγμιαία λάμψη! Ας της δώσουμε τα πιο όμορφα χρώματα. Είναι κακούργημα να την κρατούμε στο σκοτάδι!
Είναι κακούργημα να την στερούμε από τον ίδιο μας τον εαυτό.
Είναι κακούργημα να δολοφονούμε την μαγική στιγμή, που περάσαμε από αυτήν την Γη.
Και να πληρώνουμε για τη δική μας δολοφονία!
Join the discussion