Η σχέση, έχει τελειώσει πολύ πριν το αντίο.

Γράφει η Ρούλα Παγιαλάκη

Τον άνθρωπο που φεύγει από την ζωή σου, δεν τον χάνεις ποτέ εκείνη την στιγμή.
Είτε τον έχεις χάσει καιρό πριν, ή θα τον χάσεις καιρό μετά.
Καμία σχέση δεν φτάνει στο τέρμα της ουσιαστικά, την ώρα του αντίο.
Συνήθως αυτό έχει συμβεί καιρό πριν, αλλά δεν θέλουμε να δούμε τα σημάδια ή να το παραδεχτούμε.
Όταν αρχίζει να πέφτει η αυλαία του τέλους, αυτή είναι η επιβεβαίωση ότι έχει προηγηθεί καιρό πριν κάτι άλλο.
Απλά ίσως εμείς δεν είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο ,ίσως δεν είναι επιλογή μας ,ή ακόμα μπορεί και να βολευόμαστε μέσα σε μία κατάσταση που δεν οδηγεί πουθενά.
Την ώρα το αντίο απλά κόβεται ο ομφάλιος λώρος και αποδέσμευονται και οι δύο.
Αν όμως δεν είναι επιλογή αυτό το αντίο, τότε ο ουσιαστικός χωρισμός θα έρθει καιρό μετά.
Όταν θα σταματήσεις να σκέφτεσαι, να αναζητάς, να αναφέρεις τον άλλον άνθρωπο.
Όταν θα απαλύνουν οι θύμησες, τα αγγιγματα, οι ματιές.
Όταν ξεθυμάνει ο πόθος και την θέση του πάρει η παραδοχή.
Όλα τελειώνουν μόνο όταν τελειώνουν και μέσα μας.
Γι’ αυτό την ώρα του αντίο σκέψου διπλά, αν έχεις χάσει κάτι από καιρό ή έχεις χαθεί εσύ πρώτα.
Όπως και να έχει αποδέσμευσε και αποδεσμευσου, τίποτα δεν μένει κοντά μας με το ζόρι και ότι τελειώνει τελειώνει για να αρχίσει κάτι άλλο.
Παρατήρησε τα σημάδια είναι πάντα εκεί και μας δίνουν μηνύματα.