Γράφει η Ευαγγελία Καραγκιαβούρη
«Ο άνθρωπος γεννιέται, δεν γίνεται» λένε, κι εσύ σκέφτεσαι όλα εκείνα τα θετικά κι αρνητικά του χαρακτήρα σου που σε συντροφεύουν μια ζωή. Ξέρεις, εκείνα τα όμορφα που εκτιμούν οι φίλοι σου πάνω σου, αλλά και τα άλλα, αυτά που τους σπάνε τα νεύρα αλλά… κάνουν τα στραβά μάτια γιατί σ’ αγαπάνε!
Θυμάσαι τη μαμά σου να σε παινεύει στις θείες γιατί ήσουν ένα ήσυχο και καλόβολο παιδάκι, τόσο επιμελές με τα μαθήματά σου και τόσο υπάκουο! Ή πάλι μπορεί να τη θυμάσαι να κάνει την άπειρη υπομονή όποτε μάλωνες με ένα παιδάκι γιατί πήρε το παιχνίδι που ήθελες, ή όποτε χτυπούσες με πείσμα κάτω το ποδαράκι σου αξιώνοντας να γίνει το δικό σου!
Βέβαια δεν ξέρεις αν αυτά τα χαρακτηριστικά ήταν ‘γραμμένα’ στο DNA σου (ήταν το ύφασμα τέτοιο δηλαδή), ή αν απλώς τα υιοθέτησες μιμούμενος τις συμπεριφορές των οικείων σου όντας πιτσιρικάκι. Μια πολύ μικρή και άνευ αξίας λεπτομέρεια άλλωστε, γιατί το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Κι έτσι τα χρόνια πέρασαν κι εσύ είσαι ακόμη λιγομίλητος, συνεπής και υπομονετικός, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή οι άλλοι θα σε καταλάβουν και θα αναγνωρίσουν επιτέλους την αξία σου. Θεωρείς ότι αν είσαι συγκαταβατικός και δε δημιουργείς προβλήματα οι υπόλοιποι θα σε εκτιμήσουν δεόντως και θα σου αποδώσουν τα εύσημα τελικά.
Ή πάλι μπορεί να είσαι διεκδικητικός, ανυπόμονος και να τσατίζεσαι αφάνταστα κάθε φορά που τα πράγματα δεν γίνονται κατά το θέλημά σου. Γιατί εσύ ξέρεις τι θέλεις και το θέλεις τώρα, οπότε η παραμικρή καθυστέρηση ή αναποδιά είναι άκρως εκνευριστική και αδικαιολόγητη.
Καλά όλα αυτά αλλά, μεταξύ μας τώρα, κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσεις να βγεις από αυτό το ανούσιο εγωιστικό καβουκάκι σου και να δεις τον εαυτό σου σε όλη του την αλήθεια! Να ‘φωτίσεις’ όλα σου τα θετικά στοιχεία και να τα ενισχύσεις, αλλά και να βρεις την δύναμη να αναγνωρίσεις τα «αγκαθάκια» της προσωπικότητάς σου και να προσπαθήσεις, αν όχι να τα κόψεις, να τα λειάνεις τουλάχιστον!
Εξάλλου είναι γενικώς αποδεκτό πως κανένας δεν είναι τέλειος! Ο καθένας μας έχει τους δαίμονές του και, όσο πιο γρήγορα τους εντοπίσει και τους αντιμετωπίσει, τόσο πιο άμεσα θα βελτιωθεί άρδην η ποιότητα της ζωής του.
Γιατί σκέψου, αν σταματήσεις να θυματοποιείσαι, δηλώσεις τα θέλω σου και τα κυνηγήσεις πόσο θα αλλάξει η ζωή σου. Ακόμη κι αν δεν πραγματοποιήσεις κάθε σου όνειρο, λίγη σημασία θα έχει τότε αν θα σε εκτιμούν οι άλλοι γιατί… θα εκτιμάς εσύ τον εαυτό σου!
Ή αν πάλι όποτε σου συμβαίνει κάτι αρνητικό, προσπαθείς να το αντιμετωπίσεις χωρίς γκρίνιες και εκρήξεις, πόσο πιο ήρεμος θα είσαι. Εξάλλου αυτή η μιζέρια είναι πολύ κακή παρέα, καθώς γιγαντώνει τα αρνητικά και εξαφανίζει τα θετικά που συμβαίνουν γύρω σου.
Το να προσπαθείς βέβαια να αλλάξεις συμπεριφορές μιας ζωής είναι σαν να πας κόντρα στο ρεύμα του ποταμού. Θέλει υπομονή, επιμονή και χρόνο, πολύ χρόνο! Θέλει πείσμα και πυγμή και τσαμπουκά και κουράγιο, απίστευτο κουράγιο. Κι όταν θα σε παρασέρνει το ρεύμα εσύ να αντιστέκεσαι, να παλεύεις και να έχεις τα μάτια σου στον στόχο.
Γιατί τελικά ο άνθρωπος γεννιέται, για να γίνει καλύτερος!